Na de raketaanval van Iran op dinsdag is er toenemende speculatie over de mogelijkheid dat Israël Iraanse nucleaire faciliteiten zal aanvallen, een strategie die het land al lang overweegt. Het nucleaire programma van Iran omvat verschillende locaties, waarvan slechts enkele ondergronds zijn gebouwd om mogelijke luchtaanvallen te weerstaan.
De Verenigde Staten en de nucleaire waakhond van de Verenigde Naties hebben eerder beoordeeld dat Iran in 2003 een geheim kernwapenprogramma heeft stopgezet, een bewering die Iran ontkent. De Islamitische Republiek had in 2015 ingestemd met het beperken van haar nucleaire activiteiten in een overeenkomst, die instortte nadat de VS zich in 2018 terugtrok. Sindsdien heeft Iran zijn inspanningen voor uraniumverrijking uitgebreid, waardoor de tijd die nodig is om voldoende uranium van wapenkwaliteit voor een bom te produceren aanzienlijk is verkort.
Iran verrijkt momenteel uranium tot 60% splijtbaarheid in twee faciliteiten, wat dicht bij de 90% komt die nodig is voor wapenkwaliteit. Het Internationaal Atoomenergieagentschap (IAEA) suggereert dat Iran bijna genoeg verrijkt uranium heeft voor vier bommen, mocht het besluiten verder te verrijken.
Een van de belangrijkste locaties, Natanz, werd in 2002 onthuld door een verbannen oppositiegroep, wat leidde tot aanhoudende internationale onenigheid. De ondergrondse Fuel Enrichment Plant (FEP) in Natanz kan 50.000 centrifuges huisvesten, waarvan er ongeveer 14.000 zijn geïnstalleerd en 11.000 operationeel zijn. Ondanks dat de FEP ondergronds is, heeft deze schade opgelopen, waaronder een explosie in april 2021, die Iran toeschreef aan een Israëlische aanval.
De Pilot Fuel Enrichment Plant (PFEP), bovengronds in Natanz, verrijkt uranium tot 60% zuiverheid met enkele honderden centrifuges. Daarentegen is de Fordow-faciliteit, uitgehouwen in een berg nabij Qom, waarschijnlijk beter beschermd tegen bombardementen. De overeenkomst van 2015 verbood verrijking in Fordow, maar nu zijn daar meer dan 1.000 centrifuges actief, waaronder geavanceerde IR-6 machines.
Isfahan, de op een na grootste stad van Iran, huisvest een aanzienlijk nucleair technologiecentrum dat een uraniumconversiefaciliteit en apparatuur voor de productie van uraniummetaal omvat, een belangrijk onderdeel voor kernwapens. Het IAEA heeft in 2022 nieuwe machines voor het maken van centrifugeonderdelen in Isfahan geïdentificeerd.
De Khondab zwaarwateronderzoeksreactor, oorspronkelijk Arak genoemd, vormt een proliferatiezorg vanwege zijn plutoniumproductiecapaciteit. Hoewel de overeenkomst van 2015 de bouw ervan stopzette, is Iran van plan de reactor tegen 2026 te activeren.
Andere faciliteiten omvatten een onderzoeksreactor in Teheran en de kerncentrale van Bushehr, die door Rusland geleverde brandstof gebruikt, waardoor de proliferatierisico's worden verminderd omdat de gebruikte brandstof wordt teruggestuurd naar Rusland.
Reuters heeft bijgedragen aan dit artikel.
Dit artikel is vertaald met behulp van kunstmatige intelligentie. Raadpleeg voor meer informatie onze gebruiksvoorwaarden.