Inflatie stijgt, rente daalt
“Inflation Is Here. What Now?”, “US Inflation is Highest in 13 Years as Prices Surge”, “Is It Time To Panic About Inflation?”, “Is Inflation Real Enough to Take Seriously?”, zomaar wat krantenkoppen uit de New York Times en de Wall Street Journal van de afgelopen maanden. Afgaande op deze berichtgeving zou de rente een behoorlijke opwaartse beweging moeten maken. Sinds begin april daalde de 10-jaars rente op Amerikaanse staatsleningen echter van 1,75 naar op zeker moment zelfs 1,37 procent. Waarom is de financiële wereld zo bang voor inflatie en geeft de obligatiemarkt geen krimp?
Beurzen lopen vooruit op het nieuws
Het is eens te meer een mooi voorbeeld dat beleggen op basis van krantenkoppen gedoemd is te mislukken. De media berichten immers over zaken die reeds hebben plaatsgevonden, dat is immers hun taak. Beleggers moeten echter inschatten wat er gaat gebeuren. Zo was de stijging van de 10-jaars rente vanaf de zomer van 2020 vanaf het bodemniveau van 0,50 procent het bewijs dat markten reeds lang het herstel uit de pandemie hadden ingeprijsd. Net als de eventuele prijsstijgingen die daar het gevolg van zijn. Begin april bereikte deze zogenaamde herstelrally zijn hoogtepunt met een 10-jaars rente van 1,75 procent. Sindsdien is de rente weer aan het zakken. Voor de goede orde, de S&P 500-index beweegt sinds half april ook voornamelijk zijwaarts.
Opmerkelijke reactie
Nu was vooral de reactie op de laatste uitspraken van de Federal Reserve op het eerste gezicht nogal tegendraads. Eerst kwam Powell met de mededeling dat de centrale bank de inflatie toch meer serieus lijkt te nemen dan aanvankelijk ingeschat. Vervolgens deed mede Fed-lid Bullard het nog eens dunnetjes over door te stellen dat de rente wellicht eerder verhoogd zou kunnen worden. De markten reageerden verrassend. De 10-jaars rente steeg niet, maar daalde. De 2-jaars rente – meer gevoelig voor het monetaire beleid van de centrale bank - steeg echter wel behoorlijk. Terwijl de wereld in de ban lijkt van een zich spectaculair herstellende economie wordt de rentecurve dus vlakker.
Grondstoffen dalen ook
Een vlakkere rentecurve kan duiden op een afnemende economische groei. Waren de verwachtingen van de markten sinds begin november vorig jaar niet te hoog gespannen? Sinds enkele weken zijn de prijzen van de meeste grondstoffen gedaald. In sommige gevallen zelfs fors. Zo daalde koper met 13 procent in een goede maand tijd. Hout, het symbool van investeringen in de infrastructuur en het economisch herstel, daalde zelfs met ruim 40 procent. De Bloomberg Commodity Index verloor een procent of vijf. Dat was echter mede te danken aan het feit dat de prijs van olie goed bleef liggen. Zijn dit tekenen dat het hoogtepunt van het economisch herstel al weer achter ons ligt?
Koelt de economie weer af?
In de Verenigde Staten wijzen cijfers over afgegeven bouwvergunningen en huizen-in-aanbouw al enige maanden op een mogelijk afkoelende huizenmarkt. Ook de aanvragen voor nieuwe werkloosheidsuitkeringen duiden op een mindere arbeidsmarkt. De recent gepubliceerde tegenvaller in de winkelverkopen onderstreept daarnaast de terughoudendheid van de Amerikaanse consument. Deze cijfers zijn uiteraard geen enkel bewijs voor een naderende recessie. Wel zou het economisch herstel wellicht iets minder euforisch kunnen gaan verlopen dan het afgelopen half jaar op de beurzen was voorzien.
Yields, not headlines
Zo zou het ook zo maar eens kunnen zijn dat de inflatievrees reeds over zijn hoogtepunt heen is. En dat de markten zich minder zorgen hoeven te maken over een Federal Reserve die eerder op de rem gaat trappen dan aanvankelijk verwacht. In een economie waarin de schulden tot historische proporties zijn opgelopen – en in hoog tempo verder groeien – heeft de centrale bank sowieso weinig ruimte om de rente te verhogen. De komende tijd kunnen beleggers zich het beste richten op harde feiten, zoals de rente. En niet op de vele meningen waarmee ze worden overspoeld. “Look for yields, not headlines”.