Afgelopen woensdag werd bekend gemaakt dat de Duitse Bundesbank de komende 7 jaar het grootste gedeelte van de Duitse goudvoorraden terug zal halen. Duitsland gaat hierbij 3.396 ton Goud repatriëren. Op dit moment bevindt zich namelijk slechts 31 procent van de goudvoorraad, met een waarde van circa 133 miljard Euro, in Frankfurt. De rest was vorige eeuw, om roving tijdens de koude oorlog te voorkomen, ondergebracht in kluizen van de Federal Reserve, de Bank of England en de Banque de France. Recentelijk is echter massaal door het Duitse volk kritiek geuit over het feit dat de Duitse Bundesbank niet direct de hoeveelheid en de echtheid van de goudvoorraad kan controleren.
De repatriëring van het Duitse Goud is zeer opmerkelijk nieuws. Voor de oplettenden onder ons; Duitsland gaf in November 2012 al aan 150 ton goud binnen de landsgrenzen terug te gaan halen. Zij vermeldde toen dat de reden van gedeeltelijke repatriëring helemaal niets te maken had met het vertrouwen dat Duitsland in de andere centrale banken had en of het goud van Duitsland goed bewaard werd in New York, Londen en Parijs. Daarnaast gaf Duitsland aan dat zij in de toekomst goud wenste aan te houden bij Internationale handelscentra en dat zij een uitmuntende relatie heeft met de Fed en de Banque de France.
Vreemd genoeg kiest Duitsland, nog geen drie maanden later, er nu toch voor het grootste gedeelte van de goudvoorraad die ligt opgeslagen in New York en de volledige goudvoorraad die ligt op geslagen in Frankrijk terug te halen. We kunnen ons dus afvragen wat er in de afgelopen drie maanden sinds November 2012 is voorgevallen en waarom het voor de Duitse Bundesbank de afgelopen week nodig is geweest de relatie met de Fed en de Banque de France zo op scherp te stellen.
Als de centrale banken geen vertrouwen meer in elkaar hebben....
Vorig jaar toen Hugo Chavez deze stap al zette werd hij een beetje honend afgedaan als een gekke dictator die niets meer vertrouwde. Maar het feit dat nu ook de Duitse supermacht, die wereldwijd over de op een na grootste goudvoorraad beschikt, deze stap heeft genomen zal grote gevolgen kunnen hebben voor ons en ons monetaire systeem.
Ondanks dat Duitsland er alles aan zal doen om deze gebeurtenis zo goed mogelijk te verpakken in een mooie boodschap zal dit nieuws door de rest van de wereld gelezen worden als een behoorlijke motie van wantrouwen jegens de Fed en de Banque de France.Daarnaast zal de stabiliteit van de Euro hierdoor verder onder druk kunnen komen te staan. Het feit dat Duitsland, zich volledig bewust van de mogelijke consequenties, deze beslissing toch heeft doorgezet, zou voor ons al een teken moeten zijn dat we nu echt moeten gaan opletten hoe de monetaire arena, die toch al aan een zijden draadje van vertrouwen hangt, zich zal ontwikkelen.
Het Nederlandse goud
Voor iedere leek is het vreemd dat het grootste deel van ook onze goudvoorraad (en van de meeste andere Europese landen), zonder goede reden, aangehouden wordt buiten onze landsgrenzen. Ook in Nederland rijst steeds vaker de vraag of wij niet ook het initiatief moeten nemen om ons goud terug naar eigen bodem te halen. Volgens de De Nederlandsche Bank heeft Nederland vanaf 1938 ruim 358 ton bij de Amerikaanse Centrale bank ondergebracht. Toen op 10 mei 1940 Duitsers Nederland binnen drongen werd er met spoed nog eens 78 ton naar Engeland verscheept. Uiteindelijk bleef er 90 ton goud in Nederland achter. Meer dan de helft van het Nederlandse goud ligt daarom in New York, 20% bij de Canadese centrale bank en 19% bij de Bank of England. Dijsselbloem heeft echter recentelijk aangegeven niet de drang te hebben om het goud terug te halen omdat hij van mening is dat de buitenlandse centrale banken een uitstekende staat van dienst hebben.
Impact op de financiële markten
De groeiende belangstelling naar harde bewijzen dat al het goud ook daadwerkelijk nog in de kluizen van andere centrale banken ligt is typerend in deze tijd van crisis en valutaoorlogen. Los van de impact die de Duitse repatriëring kan hebben op de prijs van goud, is het zeer interessant om te volgen hoe de andere landen hierop zullen reageren en welke impact deze actie uiteindelijk op de financiële markten zal hebben die grotendeels toch op vertrouwen is gestoeld. Helaas zal het wel eens niet lang meer kunnen duren voordat er een lawine aan onrust en instabiliteit in opkomst is. Want als de centrale banken geen vertrouwen meer in elkaar hebben waarom hebben wij dat dan nog wel? Meneer Dijsselbloem, het is niet te hopen dat u er net te laat achter komt dat vertrouwen goed is in deze tijden, maar controleren nog beter..
Marleen Evertsz is mede-oprichter en managing partner bij GoldRepublic (www.goldrepublic.com), het online handelsplatform voor fysiek goud en zilver. Marleen was voor de oprichting van het bedrijf werkzaam bij market maker Optiver. Zij was daar o.a. managing director van de Amerikaanse vestiging van het bedrijf. In deze column geeft Marleen haar persoonlijke mening over het betreffende onderwerp. De informatie in deze column is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Hoewel deze column is samengesteld met de grootst mogelijke zorgvuldigheid, wordt geen aansprakelijkheid voor de onvolledigheid, onjuistheid of gevolgen van deze column aanvaard. Raadpleeg meerdere bronnen en neem zelf beslissingen. Vragen of reacties kunt u mailen naar m.evertsz@goldrepublic.com.