De recente test van een intercontinentale ballistische raket (ICBM) door China op 25 september, waarbij een raket van het eiland Hainan naar de Zuid-Pacific vloog, was een belangrijke demonstratie van militaire capaciteit en strategische communicatie. Veiligheidsanalisten en diplomaten hebben beoordeeld dat de test niet alleen diende als een politieke verklaring te midden van China's uitbreiding van het kernwapenarsenaal, maar ook voldeed aan een cruciale operationele vereiste voor de Rocket Force van het Volksbevrijdingsleger.
De test, die een zeldzame gebeurtenis was, had als doel de effectiviteit van China's nucleaire afschrikking te valideren. Volgens zes veiligheidsanalisten en vier diplomaten omvatte de operatie ook strategische diplomatie, waarbij Beijing de Verenigde Staten, Frankrijk en Nieuw-Zeeland vooraf informeerde. Australië werd daarentegen op de hoogte gebracht van een geplande activiteit, maar kreeg geen specifieke details.
Hans Kristensen, de directeur van het Nuclear Information Project van de Federation of American Scientists, benadrukte het belang van de test en verklaarde: "Dit stelde de Chinezen in staat om een test uit te voeren met een volledig aanvalsprofiel. In operationele termen is dit onvermijdelijk een belangrijke stap ... de test vertegenwoordigt de operationele validatie van het hele systeem."
De Rocket Force heeft uitgebreide tests uitgevoerd, waarbij in 2021 ongeveer 135 ballistische raketten werden gelanceerd, voornamelijk in China's afgelegen woestijnen. Dit was echter de eerste keer sinds 1980 dat China zijn raketten met het langste bereik afvuurde op een traject dat een daadwerkelijke aanval nauw simuleert, een praktijk die gebruikelijk is in de Verenigde Staten, Rusland en India.
Tests met volledig bereik over de oceaan zijn cruciaal voor het beoordelen van de precisie en betrouwbaarheid van ballistische raketten en kernkoppen, en China's test werd gemonitord door zijn netwerk van satellieten, ruimtevolgsites en schepen. Two van China's geavanceerde "space support" schepen, de Yuan-wang 3 en Yuan-wang 5, waren tijdens de test gepositioneerd in de Stille Oceaan.
Hoewel het Chinese ministerie van Defensie niet de exacte landingslocatie van de raket heeft bekendgemaakt, en alleen stelde dat de dummy kernkop "in de verwachte zeegebieden viel", suggereren berichten uit Frans-Polynesië dat de raket landde in de buurt van de exclusieve economische zone van het Franse overzeese gebied, op meer dan 11.000 km van Hainan.
De test bood China ook de mogelijkheid om zijn trackingcapaciteiten voor lange rakettenvluchten te beoordelen. Timothy Wright, een raketonderzoeker bij het in Londen gevestigde International Institute for Strategic Studies, merkte op dat China's ruimtegebaseerde inlichtingen-, surveillance- en verkenningscapaciteiten (ISR) zich ontwikkelen.
Voor deze test gebruikte het PLA een van zijn oudere ICBM's, een DF-31, en lanceerde deze vanaf Hainan om diplomatieke en geografische complexiteiten te minimaliseren. De raket werd meer dan 1.000 km vervoerd van zijn basis in Yibin, provincie Sichuan, naar de lanceerlocatie. Sommige landen in de Stille Oceaan, waaronder Kiribati, uitten hun bezorgdheid over het feit dat ze niet op de hoogte waren gesteld van de test, wat ertoe leidde dat Nieuw-Zeeland contact opnam met partners in de Stille Oceaan nadat het door China was geïnformeerd.
De frequentie en transparantie van dergelijke rakettests zijn een punt van zorg voor regionale landen en waarnemers. De in Singapore gevestigde China-veiligheidsdeskundige James Char commentarieerde op de mogelijkheid van negatieve reacties op frequente lanceringen en de waarschijnlijkheid dat China voorzichtig zal zijn om te voorkomen dat de volledige omvang van zijn militaire capaciteiten wordt onthuld.
Reuters heeft bijgedragen aan dit artikel.
Dit artikel is vertaald met behulp van kunstmatige intelligentie. Raadpleeg voor meer informatie onze gebruiksvoorwaarden.