De grote uitdagingen van deze eeuw zijn vergrijzing en klimaatverandering. Het zijn uitdagingen zonder enig precedent in de geschiedenis van deze wereld.
Wat gaan deze enorme problemen betekenen voor de kredietwaardigheid van het toevluchtsoord bij uitstek voor de belegger: de staatsobligatie!? De pandemie heeft een ding geleerd. Als puntje bij paaltje komst dan moeten overheden met de oplossing komen. Dat gaat meestal ten koste van de openbare financiën en de waardering daarvan.
Het gekke is, dat kredietbeoordelaars tot dusverre zich verre gehouden hebben van het wegen van de risico's verbonden aan vergrijzing en klimaatverandering. Kunnen ze het niet of willen ze het niet?
Het lijkt onontkoombaar dat beide immense problemen de kredietwaardigheid van landen gaat aantasten. Het gaat immers om structurele problemen met een doorlooptijd van decennia. De beoordeelaars kijken niet verder dan pakweg 10 jaar.
Het probleem voor de beoordeelaars is dat ze zwaar moeten gaan investeren in nieuwe analytische vaardigheden. Het is ook de vraag of overheden blij zullen zijn met waarlijk langlopende analyses. De boodschap kan immers heel vervelend zijn. Er zal geen sprake zijn van een commerciële win-winsituatie.
En toch is het nu meer dan ooit nodig naar de lange termijn te kijken.