Het afgelopen weekend werd het geplaagde Credit Suisse (SIX:CSGN) met het mes op de keel voor 3 miljard Zwitserse frank overgenomen door UBS (SIX:UBSG). Daarmee lijkt in Europa de ergste kou uit de lucht te zijn. Er moest iets gebeuren, want met het noodkrediet van 50 miljard Zwitserse bank dat de Zwitserse Centrale bank vorige week had opgetuigd, bleek het vertrouwen niet hersteld te kunnen worden. Nu is het ‘geval’ Credit Suisse anders dan de eerdere faillissementen en moeilijkheden bij een aantal regionale Amerikaanse banken als SVB (NASDAQ:SIVB), Signature Bank (NASDAQ:SBNY) en First Republic (NYSE:FRC). Credit Suisse kampt namelijk al jaren met de nodige problemen en heeft al een aantal miljardenafschrijvingen moeten doen als gevolg van zeperds als Wirecard (ETR:WDIG) en Greensill. Daarmee werd het een makkelijk slachtoffer van de omstandigheden. Grosso modo geldt natuurlijk voor elke bank dat het snel gedaan is als heel veel klanten tegelijk hun deposito’s komen opnemen. In de Verenigde Staten viel het de afgelopen week op dat depositohouders op grote schaal hun tegoeden verplaatsten van regionale banken naar grote partijen als Bank of America (NYSE:BAC).
Beleggers ondergingen ondertussen de onrust rond de bankensector wereldwijd overigens relatief gelaten. Zijn ze daarmee te optimistisch? Dat hoeft niet. De beurzen waren dit jaar natuurlijk heel voortvarend uit de startblokken geschoten, waardoor de koersstijgingen op zowel de aandelen- als de obligatiemarkten snel opliepen, terwijl de winsten van ondernemingen daar geen gelijke tred mee hielden. Daardoor liepen de koerswinstverhoudingen op. Aandeel- en obligatiehouders van Credit Suisse zullen daar iets anders over denken. Sinds 2007 is de koers van het aandeel Credit Suisse met 99 procent in waarde gedaald. Bij de overname van afgelopen weekend bleek dat ook houders van de zogenaamde coco-obligaties het schip zullen in gaan. Aandeel- en obligatieouders samen verliezen voor omgerekend zo’n 20,7 miljard euro.
De afgelopen weken leek het gezonde verstand wat terug te keren, waardoor de koersen juist weer wat terugliepen. Dat maakt de vraag of het voor de langere termijn verstandig is om in te stappen eenvoudiger te beantwoorden. Dat gezegd hebbende zien we een enorme discrepantie ontstaan tussen groei- en waarde-aandelen. Vorig jaar was het voor het eerst in lange tijd een echt goed jaar voor die waarde-aandelen. Dit jaar echter loopt tot op heden groei enorm uit op waarde, precies het tegenovergestelde dus. Technologie-aandelen blijken in de onzekerheid over de sterkte van de banken een veilige haven. Dat zal ook komen door het feit dat, hoewel centrale banken officieel nog aan het verkrappen zijn, dat in de praktijk niet meer het geval is. In een week tijd werden er honderden miljarden liquiditeiten de markt in gepompt door de grootste centrale banken.
Deze week zijn de ogen gericht op het Amerikaanse stelsel van centrale banken. Er staat woensdag immers een nieuw rentebesluit op de rol. Vooral naar de toelichting daarop door Jerome Powell wordt reikhalzend uitgekeken. Ten tijde van het vorige rentebesluit klonk het nog ferm dat de rente meer dan eerder verwacht zou worden verhoogd. Maar wat zal hij nu zeggen over de recente onrust en zal deze de rentepolitiek van de Fed beïnvloeden? Naast het rentebesluit zal de Fed ook nieuwe verwachtingen omtrent de inflatie, werkloosheid en de economische groei publiceren.