Hoewel zowel de olieprijzen als de volatiliteit van de energiemarkten nog steeds worden bepaald door economische en politieke gebeurtenissen, kunnen seizoensinvloeden een extra katalysator zijn. Nu we in september zijn aangekomen, zijn er drie dingen die van invloed kunnen zijn op de richting waarin de olieprijzen gaan.
1. Consumenten in de Verenigde Staten kunnen verwachten dat de benzineprijzen deze week zullen beginnen te dalen. De benzineprijzen in de VS dalen meestal in de herfstmaanden, omdat de vraag afneemt en raffinaderijen de goedkopere mengbenzine voor de winter produceren. De prijzen voor ruwe olie zijn de afgelopen maand relatief stabiel gebleven, waardoor pieken in de benzineprijzen zijn uitgebleven. Dit in tegenstelling tot het begin van de zomer toen de prijzen piekten.
Natuurlijk betreden we ook het meest onrustige deel van het orkaanseizoen in de VS, dat in november eindigt. Als we een orkaan zien ontstaan in het zuidoosten van het land, zouden de benzineprijzen in bepaalde regio's kunnen stijgen als reactie op feitelijke of potentiële verstoringen van de toelevering.
Als we wat verder naar november kijken, zouden de benzineprijzen alle kanten op kunnen gaan, aangezien de nieuwe sancties van de VS tegen de Iraanse uitvoer van olie en gas in de eerste week van die maand beginnen. Dit valt samen met de tussentijdse verkiezingen in de Verenigde Staten, dus het is waarschijnlijk dat de huidige regering een verscheidenheid aan strategieën zal hanteren om ervoor te zorgen dat de benzineprijzen niet omhoog schieten als de kiezers gaan stemmen. Als de dreiging van prijspieken zich voordoet, zou de VS kunnen overwegen om olie vrij te geven uit de Amerikaanse Strategic Petroleum Reserve of om Saoedi-Arabië verder onder druk te zetten om zijn olieproductie in oktober en november te verhogen.
2. Het belangrijkste probleem waarmee de mondiale oliemarkt de komende maanden wordt geconfronteerd, is het effect van de sancties tegen Iran. Aanvankelijk leken analisten ervan uit te gaan dat Amerikaanse sancties op zichzelf geen grote invloed zouden hebben op de Iraanse export. Nu de termijn om aan de sancties te voldoen nadert, wordt het duidelijk dat de door de VS opgelegde sancties in feite een aanzienlijk effect zullen hebben.
Volgens een nieuw verslag in de Wall Street Journal zal de Iraanse olie-export naar verwachting dalen tot slechts 1,5 miljoen bpd in september. In juni exporteerde Iran ongeveer 2,3 miljoen bpd. Als de Iraanse olie-export naar verwachting met 800.000 vaten per dag zal afnemen, twee maanden voordat de sancties zelfs maar worden uitgevoerd, dan zou de totale hoeveelheid olie die van de markt wordt gehaald aanzienlijk hoger kunnen zijn zodra de sancties van kracht worden. Toen de sancties voor het eerst werden aangekondigd in mei, voorspelden vele analisten dat slechts ongeveer 300.000 tot 500.000 bpd uit de markt zou kunnen wegvallen. Nu variëren zelfs conservatieve ramingen van 800.000 bpd tot aan 1 miljoen bpd, terwijl andere analisten voorspellen dat er maar liefst 2 miljoen bpd van de markt zou kunnen verdwijnen.
Het is onwaarschijnlijk dat de markt de volle prijs van de sancties al heeft betaald. Het overaanbod op de mondiale oliemarkt is nog lang niet zo groot als vorig jaar of in 2016, dus voor de komende maanden mogen we verwachten dat nieuws over de Iran-sancties de olieprijzen zal opdrijven. Het soort nieuws dat prijsstijgingen zou kunnen veroorzaken, zal bijvoorbeeld gaan over ontheffingen die worden geweigerd of over de vermindering van invoer uit Iran door de globale raffinadeurs.
3. Een nieuw rapport van Wood Mackenzie analyseert de langetermijngroei van de vraag naar olie. Er wordt met name gekeken naar de groei van de Chinese en de Indiase vraag naar olie. Wood Mackenzie voorspelt dat de groei van de Indiase vraag in 2024 de groei van de Chinese vraag zal inhalen. De wereldwijde energieadviesgroep beschouwt de groeiende middenklasse van India als de belangrijkste aanjager van toenemende vraag naar olie. Volgens het Wood Mackenzie-rapport zal India nog eens 4,7 miljoen vaten per dag crude olie moeten importeren om aan de vraag naar benzine en dieselolie te kunnen voldoen. Bovendien heeft dit gevolgen voor de energieaandelen, aangezien India zijn raffinagecapaciteit zal moeten uitbreiden om aan de verwachte groei van de vraag te kunnen voldoen. Als alternatief zou het moeten beginnen met de invoer van benzine en diesel. Als de voorspelling van WoodMac waar is, dan zullen de downstream energiekansen in India nog significanter zijn en zal de Indiase vraag de olieprijzen op de lange termijn nog meer aandrijven.
India is al enige tijd op de radar van grote oliemaatschappijen die hun raffinagetakken willen uitbreiden. Vorig jaar kocht Rosneft (OTC:OJSCY) de Indiase raffinaderij Essar Oil (nu Naraya genaamd), en het bedrijf is op zoek naar meer mogelijkheden in de regio. Verder ondertekende Aramco een overeenkomst met verschillende Indiase bedrijven voor de bouw van een raffinaderij en een fabriek voor petrochemische producten in India ter waarde van 44 miljard dollar.
Het is duidelijk dat de raffinagecapaciteit van India weliswaar moet worden uitgebreid, maar dat grote mondiale bedrijven op de verwachte groei van de vraag hebben gereageerd met projecten die al in de pijplijn zitten.