Whatever it takes
Afgelopen vrijdag had de gouverneur van de Federal Reserve, Jerome Powell, niet veel tijd nodig om zijn boodschap duidelijk te maken. Er stonden 30 minuten voor zijn toespraak. Na 10 minuten was hij klaar. En de markten hadden het begrepen. Kabbelde de S&P 500-index voordien nog rond de slotstand van de vorige dag, even later stond de index 3,3 procent lager. De Nasdaq kreeg nog hardere klappen en zakte 4 procent. Powell wond er geen doekjes om dat de centrale bank zal doorgaan met het bestrijden van de inflatie, “whatever it takes”.
Berenspray
De jaarlijkse bijeenkomst van centrale bankiers vindt plaats in Jackson Hole in de staat Wyoming. Een locatie in het Grand Teton National Park, gelegen in de Rocky Mountains. Het Tetongebergte heeft zijn naam gekregen van een Franse pelsjager, die ze tétons noemde. Op de website van het park wordt vooral gewaarschuwd voor rondlopende beren. Een manier om je daar tegen te beschermen als toerist is de zogenaamde berenspray. Mogelijk heeft Powell een behandeling met deze spray gehad voor hij aan zijn speech begon. Feit is dat hij opvallend kort en haviks was.
“Enige pijn”
Naar zijn mening is prijsstabiliteit de verantwoordelijkheid van de Federal Reserve en vormt het de ruggengraat van de Amerikaanse economie. Zonder prijsstabiliteit zal de economie voor niemand meer werken. Het is volgens hem dan ook de taak van de centrale bank om de inflatie hoe dan ook terug te brengen naar de gewenste twee procent. Een hogere rente, minder groei en een zwakkere arbeidsmarkt zullen de onvermijdelijke prijs zijn om die inflatie weer in het hok te krijgen. Het zal enige pijn veroorzaken bij bedrijven en consumenten. “Enige pijn” is centrale bankentaal voor een recessie.
Te vroeg gepiekt?
Tsja, beleggers waren er de afgelopen twee maanden vanuit gegaan dat als gevolg van de gedaalde grondstofprijzen de inflatie zijn hoogste punt weer heeft gehad, Peak Inflation. De meest recente prijsindexcijfers wezen hier ook op. De inflatie in de Verenigde Staten is de laatste maanden inderdaad minder hard opgelopen. Dat hebben Powell en de zijnen ook gezien. Maar zijn opmerking hierover was dat de huidige afname van het inflatietempo voor hem nog geen teken was om het lopende verkrappende monetaire beleid binnenkort weer te beëindigen.
4 procent
Sterker nog, de Federal Reserve liet doorschemeren tegen het einde van dit jaar een Fed Funds Rate van 4 procent niet uit te sluiten. Dat komt neer op nog een renteverhoging van 0,75 en twee van 0,5 procent dit jaar. Nu was dat nog tot daar aan toe. Maar de mededeling dat de markten in de loop van 2023 voorlopig nog geen renteverlagingen hoeven te verwachten kwam harder aan. Want daar waren de markten getuige de termijnmarkten wel op vooruit gelopen.
Inflatiebestrijding voor alles
De Federal Reserve heeft voorlopig de weg gekozen die een legendarische voorganger – Paul Volcker – ruim 40 jaar geleden ook bewandelde. Een beleid van duidelijke, nietsontziende, renteverhogingen om de inflatie weer in het gareel te krijgen. Of zoals Powell zei: “wanneer we de inflatie nu niet krachtig bestrijden, zullen de gevolgen in de toekomst nog veel ingrijpender zijn”. De centrale bank heeft twee beleidsdoelen: inflatie en werkgelegenheid. De Fed lijkt het tweede doel vooralsnog te willen offeren om het eerste te kunnen realiseren.
Zware taak
Zolang de economie van de Verenigde Staten zich redelijk staande houdt, heeft de Federal Reserve deze ruimte. Wat dat betreft zullen de werkgelegenheidscijfers aanstaande vrijdag meer duidelijkheid geven. Maar wanneer de economie van de Verenigde Staten tekenen van verdere zwakte gaat vertonen, maakt dat de taak van de centrale bankiers er niet eenvoudiger op. Jerome Powell geldt in de financiële wereld momenteel als de meest op zijn vingers gekeken persoon. Zijn taak begint herculeaanse trekjes te vertonen. We kunnen hem het best maar veel succes toewensen de komende tijd.