Het blijft altijd maar weer een spel van vraag en aanbod. Nadat afgelopen vrijdag een persbericht over de hogere olieprijzen door de geopolitieke spanningen, via ABM Financial News naar buiten kwam, heb ik afgelopen weekend, dommelend in het voorjaarszonnetje, eens geprobeerd om mij een beeld te vormen van de wereldwijde behoefte en omvang van het olieverbruik.
Zo stelde ik mij voor dat aan de ene kant neemt het aanbod afneemt vanwege de raketaanval op Syrië, terwijl er aan de andere kant vraag verhoogd wordt om de vaar- en voertuigen om het militaire apparaat te kunnen mobiliseren. Aan de ene kant kan, vanwege de handelsoorlog, de vraag afnemen omdat er minder schepen met containers over en weer varen, terwijl aan de andere kant het International Energy Agency, dit jaar, rekent op een toename van de vraag naar olie met 1,5 miljoen vaten per dag.
Het kan voor u geen verassing zijn dat deze paar voorbeeldjes slechts een druppel olie op een gloeiende plaat betekenen en dat het voor geen mens mogelijk is een voorstelling, of inschatting te maken van de behoefte en omvang van het mondiale olieverbruik.
Dan maar kijken naar die ene factor waarin al deze geopolitieke spanningen en macro-economische vraag en aanbod in verwerkt is. De prijs…….
De grafiek geeft, door een zijwaartse beweging van de prijs in een range, die nu nog Fase III is, een goed beeld van de balans tussen vraag en aanbod. Fase III, vanaf Valentijnsdag bevestigt, met een ondergrens van 60,25 dollar en een bovengrens van 66,25 dollar. Op 11 april brak de prijs door deze bovengrens en op dezelfde dag dat de mei-future op een vat West Texas Intermediate (Futures ruwe olie WTI) steeg op een settlement van 67,39 dollar, bereikte ook de CFD de ‘hoogste hoog’.
Vandaag zijn echter de rollen weer omgedraaid, want de prijs is hard op weg om de bovengrens te testen. Hierna zijn er twee scenario’s mogelijk. Of de prijs stijgt na de retest en Fase III vervalt hiermee, of de bovengrens wordt, na deze opleving, doorbroken en de Fase III blijft in tact.