Het kost mij altijd weer moeite om na een zonnige zondag middag, op maandag achter mijn monitoren terug te keren. Maar als ik de stap dan eenmaal heb genomen, duurt het meestal niet lang voordat ik mijn passie weer heb gevonden. Zo ook vanochtend. De macro economie en politiek kennen echter geen vrij weekend en hoewel er, door retailtraders niet direct kan worden gehandeld, draaien de markten dan ook gewoon door.
Tijdens het doorlopen van de ‘watchlist’ van de QSM viel mijn oog op de daggrafiek van ruwe olie WTI. Niet dat de koers van ‘West Texas Intermediate’ nu zo spectaculair in beweging is, maar meer om het ‘gevecht’ rondom de weerstand van 57.50 US Dollar.
Gesteund door een volume dat maar liefst vier van de vijf handelsdagen van verleden week boven het 50 daags gemiddelde uitkwam, zou het niet gek geweest zijn als de koers door de weerstand zou breken.
De weerstandszone, die wordt gevormd door de voormalige ondergrens én ‘round number’ van 60 dollar plus het 50% ‘retracement’ niveau, zou naar mijn mening eerder in aanmerking komen voor het stoppen van de opwaartse trend. Maar natuurlijk is de race nog niet gelopen. Het is immers meer regel dan uitzondering dat de koers zich een tijdje zijwaarts beweegt.
Een signaal dat deze pauze van de koers, min of meer, bevestigd zijn de op gelijke afstand oplopende EMA’s. De ruimte tussen (de) twee (E)(E)MA’s wordt door technisch analisten, die wars zijn van technische indicatoren, weleens geïnterpreteerd als een kenmerk voor de volatiliteit. Hoe dichter twee MA’s bij elkaar in de buurt zitten, hoe lager de volatiliteit voor die markt op dat moment is en andersom.
Vooral door dit laatste signaal, denk ik dat de ‘strijd’ rondom het niveau van 57.50 dollar weleens snel beslecht kan gaan worden, echter de tijd zal het ook nu weer leren.