Vanochtend verscheen vanuit Abu Dhabi het bericht dat de OPEC bereid is tekorten aan ruwe olie te compenseren om al te hoge olieprijzen te voorkomen. In een interview lichtte de minister van Energie van de Verenigde Arabische Emiraten toe dat het oliekartel de productie niet zo ver wil opvoeren dat de olieprijzen tot een nieuw dieptepunt zakken.
Hierdoor blijkt weer eens des te meer hoe de prijzen, door bemoeienis naar een bepaald niveau gebracht kunnen worden. Een tweetje van Donald Trump of toeleveringsproblemen in Canada en Libië, lagere productie in Venezuela en Rusland en een Amerikaans veto op Iraanse olie de prijzen zijn, volgens het ANP, voorbeelden van invloeden die de prijs rond het hoogste niveau van de afgelopen drie jaar hebben gebracht. Het spel van vraag en aanbod wordt op deze wijze voor de retailtrader wel erg ondoorzichtig.
Gelukkig hebben deze laatstgenoemden grafieken en de overtuiging dat alle invloeden door nieuws en manipulatie al in de prijs verwerkt zitten. Na het bereiken van de ‘year high’ op dinsdag 3 juli, zien we dat de prijs, voor een vat ruwe West Texas Intermediate van 159 liter, al weer bijna een week zijwaarts beweegt.
Wellicht is het nog te vroeg om van een Fase III te spreken, daarom heb ik hier vooralsnog een vraagteken achter geplaatst. De bovengrens van 74 dollar is immers nog geen drie keer door de prijs geraakt en ook de 50MA maakt nog geen aanstalten om zich tussen de boven- en ondergrens te voegen.
Vanwege de vlak lopende 50MA en het 50% ‘retracement’ niveau, van de laatste stijging, dat er vrijwel overheen loopt, sluit ik ook een ‘pullback’ naar dit prijsniveau niet uit. Op basis van deze grafiek zou ik op mijn handen blijven zitten omdat zowel een koersdoel naar boven als naar beneden en de ‘Risk/Reward’ verhouding, moeilijk zijn te bepalen.