De Saoedische nationale oliemaatschappij Saudi Aramco maakte zondag haar obligatieprospectus bekend in de aanloop naar een tweetal roadshows in New York en Londen. Het bedrijf is onlangs overeengekomen om het Saoedische petrochemische bedrijf SABIC te kopen voor 69 miljard dollar. Voor de aanbetaling op deze overname verkoopt het 30 miljard dollar aan obligaties.
De obligatieprospectus onthult nieuwe financiële informatie over de grootste oliemaatschappij ter wereld.
We wisten al dat Aramco het meest winstgevende bedrijf ter wereld was, maar nu weten we dat Aramco’s inkomsten voor rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie in 2018 $224 miljard bedroeg. De netto-inkomsten in 2018 bedroegen 111 miljard dollar.
Ter vergelijking: de nettowinst van Apple (NASDAQ:AAPL) bedroeg in 2018 ongeveer 60 miljard dollar en die van ExxonMobil (NYSE:XOM) ongeveer 21 miljard dollar.
Analisten hebben de obligatieprospectus van 400+ pagina’s doorgespit voor cijfers over de huidige en toekomstige productie van olie en gas bij Aramco en voor informatie die de energiemarkt zou kunnen gebruiken. Er staat echter weinig in het document over de komende productiecijfers van Aramco – zij het over een week, een maand, een jaar, of tien jaar. Desalniettemin verscheen er op dinsdag een artikel dat beweerde dat Aramco’s enorme olieveld Ghawar “sneller uitgeput raakt dan iedereen had verwacht.” Dit bericht hielp om de olieprijzen te verhogen.
Het artikel beweert ten onrechte dat de capaciteit op het Ghawar-veld is gedaald, hoewel we niet weten hoe het ervoor staat. Ghawar is al lange tijd het grootste en meest productieve olieveld ter wereld, en het artikel meldt correct dat het slechts 15 jaar geleden 5 mbpd produceerde. Aangezien dit het bekendste olieveld is, en het wordt gezien als een hoofdbron van olieproductie in de industrie, is elk nieuwsbericht over de mogelijke inkrimping en ouderdom van het veld een oorzaak voor angst onder handelaren.
In werkelijkheid geeft de Aramco obligatieprospectus weinig informatie over de huidige of toekomstige productie van Ghawar. De enige informatie die het wel geeft, is in de vorm van iets dat de “MSC” wordt genoemd. Deze term verwijst naar de capaciteit die Aramco wettelijk moet kunnen aanboren binnen een periode van drie maanden. Voor Ghawar is dat 3,8 miljoen bpd.
De Saudische koolwaterstoffenwet stelt de totale MSC van Saoedi-Arabië op 12 miljoen bpd. Met andere woorden: Aramco moet de productie van welk niveau dan ook naar 12 miljoen bpd kunnen opvoeren in slechts drie maanden tijd, en Aramco moet in staat zijn om het 12 mbpd niveau gedurende één jaar vast te houden. In overeenstemming met deze eis deelt Aramco de productie op per veld. Mocht het dus om een of andere reden noodzakelijk worden voor Aramco om de productie te verhogen naar 12 miljoen bpd, dan is het de verantwoordelijkheid van het Ghawar-veld om 3,8 miljoen bpd te produceren.
Ghawar produceert nu mogelijk op dat niveau, maar het kan ook minder zijn. Het MSC-cijfer voor Ghawar is niet noodzakelijkerwijs diens maximale capaciteit. De prospectus geeft alleen aan dat in het scenario waarin de overheid Aramco vraagt om 12 mbpd te produceren, Ghawar verantwoordelijk zou zijn voor 3,8 mbpd. Dat is bijna 1/3 van het totaal, veel meer dan op welk ander gebied dan ook. Het is logisch dat Ghawar minder olie zou produceren dan het eerder heeft gedaan - ook al zou het dat nog steeds kunnen - want Aramco heeft nu meer opties.
Voor degenen die zich afvragen of Aramco’s olievelden uitgeput zijn, gaf de prospectus ook aan dat de helft van Aramco’s reservoirs voor minder dan 20% uitgeput zijn. Ghawar is nog steeds goed voor 21,3% van de liquide reserves van Aramco.
Moeten we ons dus zorgen maken als de grootste oliebron ter wereld sneller uitgeput raakt dan we dachten? Misschien wel. Maar de informatie die Aramco heeft vrijgegeven wijst daar helemaal nog niet op.