AMSTERDAM - De prijs van goud is deze morgen weer iets teruggekomen deze morgen naar $1.722 per troy ounce. Wat mij betreft een logische consolidatie nadat de prijs van goud, na het bekendmaken van de Amerikaanse verkiezingsuitslagen, omhoog spoot van $1.673 per troy ounce naar $1.736 per troy ounce. Volgens mij kunnen alle Goldbugs weer opgelucht ademhalen omdat, met de dreigende fiscal cliff en Bernanke aan het roer, de quantitatieve verruiming voorlopig weer zal worden voortgezet.
Alle Goldbugs kunnen weer opgelucht ademhalen omdat, met de dreigende ‘fiscal cliff’ en Bernanke aan het roer, de kwantitatieve verruiming voorlopig weer zal worden voortgezet. Hoe nu verder? Als we alleen al het probleem van de ‘fiscal cliff’ an sich bekijken, dan bevindt de VS zich in een behoorlijk benarde positie. Het probleem aanpakken door geld bij te drukken zal leiden tot een nog grotere staatsschuld.
Niets doen betekent echter een zware druk op de economische groei en een verhoogd risico op een recessie. Ondertussen kijkt de hele wereld mee welke stappen er door de VS genomen worden, want als de dollar valt kan dat verregaande gevolgen hebben voor ons allemaal.
Zijden draadje
Het vertrouwen dat de centrale banken onderling in elkaar hebben hangt aan een zijden draadje. Dat sinds jaar en dag de Fed zeer mysterieus is over de goudreserves die in de VS liggen opgeslagen, helpt daarbij niet mee. Tot nu toe heeft geen enkele andere centrale bank de mogelijkheid om hun goudposities, die deze centrale banken bij de Fed aanhouden, te controleren.
Hierdoor rijst steeds vaker de vraag of het edelmetaal daar dan ook daadwerkelijk ligt. Of het edelmetaal daar daadwerkelijk ligt en de kwaliteit heeft die het geacht wordt te hebben, maakt onder de huidige omstandigheden niet zo gek veel uit, gezien het feit dat wij in 1971 al afscheid hebben genomen van de goudstandaard.
Alle Goldbugs kunnen weer opgelucht ademhalen omdat, met de dreigende ‘fiscal cliff’ en Bernanke aan het roer, de kwantitatieve verruiming voorlopig weer zal worden voortgezet. Hoe nu verder? Als we alleen al het probleem van de ‘fiscal cliff’ an sich bekijken, dan bevindt de VS zich in een behoorlijk benarde positie. Het probleem aanpakken door geld bij te drukken zal leiden tot een nog grotere staatsschuld.
Goede zaken
Niets doen betekent echter een zware druk op de economische groei en een verhoogd risico op een recessie. Ondertussen kijkt de hele wereld mee welke stappen er door de VS genomen worden, want als de dollar valt kan dat verregaande gevolgen hebben voor ons allemaal.
Het vertrouwen dat de centrale banken onderling in elkaar hebben hangt aan een zijden draadje. Dat sinds jaar en dag de Fed zeer mysterieus is over de goudreserves die in de VS liggen opgeslagen, helpt daarbij niet mee. Tot nu toe heeft geen enkele andere centrale bank de mogelijkheid om hun goudposities, die deze centrale banken bij de Fed aanhouden, te controleren.
Goudstandaard
Hierdoor rijst steeds vaker de vraag of het edelmetaal daar dan ook daadwerkelijk ligt. Of het edelmetaal daar daadwerkelijk ligt en de kwaliteit heeft die het geacht wordt te hebben, maakt onder de huidige omstandigheden niet zo gek veel uit, gezien het feit dat wij in 1971 al afscheid hebben genomen van de goudstandaard.
Zo lang iedereen erop vertrouwt dat het goud er ligt, kan het worden verkocht, verhuurd, als onderpand worden gebruikt of worden gebruikt om eventuele schulden mee af te lossen. Toch is het vreemd dat het grootste deel van onze goudvoorraad (en van de meeste andere Europese landen), zonder goede reden, aangehouden wordt buiten onze landsgrenzen.
Klaas Knot
Op de vraag waarom wij dit nog steeds doen reageerde Klaas Knot, de president van De Nederlandse Bank, enige tijd geleden in het programma Nieuwsuur, dat wij in het verleden altijd goede zaken hebben gedaan met de Verenigde Staten en zij in het verleden nog nooit ons vertrouwen beschaamd hebben. Daar leek de zaak mee afgedaan.
Vanwege de aanhoudende financiële crisis wereldwijd lijken toch wat landen hun mening over deze vertrouwenskwestie bij te schaven. Zo liet President Hugo Chavez vorig jaar 85% van de totale goudvoorraad van Venezuela terughalen. Dat kunnen wij allemaal goed begrijpen, maar nu neemt ook de eerste West-Europese Centrale bank dit opmerkelijke besluit.
Duitsland
Op 23 oktober jongstleden kondigde de Duitse Bundes bank aan dat zij hun buitenlandse goudvoorraden gaan auditen en de komende 3 jaar 150 ton goud zullen verschepen van de VS naar Duitsland. Al is dit nog maar een fractie van hetgeen er daadwerkelijk namens Duitsland in de VS ligt opgeslagen, is het toch zeer opmerkelijk dat Duitsland als West-Europese supermacht deze stap genomen heeft.
Op zijn minst kun je wel zeggen dat het onderling vertrouwen tussen Duitsland en de VS toch wel enigszins op scherp is gezet. Niet alleen geven ze hiermee aan de opslag in de VS niet langer te vertrouwen, ook kan het impliceren dat het fysieke goud een belangrijkere rol in de Duitse economie gaat spelen.
Ik vermoed dan ook dat de Duitse Bundesbank maar al te goed begrijpt dat de geplande audit en het terughalen van goud toch wel enige risico’s met zich mee brengt. De groeiende belangstelling naar harde bewijzen dat al het Duitse fysieke goud ook daadwerkelijk nog in de kluizen van New York, Parijs en Londen ligt is typerend in deze tijd van crisis en valuta oorlogen.
Impact
Los van de impact die het kan hebben op de prijs van goud, is het zeer interessant om te volgen hoe de andere landen hierop zullen reageren en welke impact deze actie uiteindelijk op de financiële markten zal hebben die grotendeels toch op vertrouwen is gestoeld.