How low can it go?

Aangezien de Amerikaanse markten gisteren dicht waren in verband met Onafhankelijkheidsdag moest de rest van de wereld het op eigen kracht doen. De Japanse Nikkei kwam de nieuwe beursmaand goed uit de startblokken en realiseerde in de eerste week van juli een plus van 2,5 procent.

In Europa blijft de rente op Duits staatspapier met een looptijd van tien jaar dalen. Inmiddels zijn we bij de grens van -0,4 procent beland. Waarom grens? Nou, die -0,4 procent is gelijk aan het percentage dat banken moeten betalen om hun overtollige gelden bij de ECB te stallen. De financiële markten maken zich zorgen over de afvlakkende economische groei en prijzen eigenlijk al volledig een renteverlaging van 25 basispunten door de ECB in. Dat is wat Mario Draghi heeft bereikt met zijn toespraak vorige maand in Portugal.

Ze worden in deze verwachting gesterkt door een paar tegenvallende macrocijfers. Zo daalden de detailhandelsverkopen in Europa op maandbasis met 0,3 procent, waar juist op een toename van 0,3 procent was gerekend. Door een dergelijk tegenvallend cijfer lijkt het onwaarschijnlijk dat de inflatie op korte termijn zal oplopen. Daar bovenop blijkt vanochtend dat de Duitse fabrieksorders in de maand mei een forse daling hebben ondergaan. Terwijl economen en analisten uitgingen van een klein minnetje van 0,2 procent, bedroeg de werkelijke daling in de maand mei 2,2 procent. Vergeleken met dezelfde periode vorig jaar was de afname met 8,6 procent nog veel pijnlijker. Binnenlands was er niet zo veel aan de hand. Het waren met name de orders van buiten de eurozone die voor deze stevige kink in de kabel zorgden.

In de zoektocht naar nog een beetje rendement, waarbij het niet lijkt uit te maken hoe, wat en waar, zijn de Italiaanse obligaties heel erg in trek. Het effectief rendement daarop daalt in rap tempo. De rente op tienjaars Italiaans staatspapier bedraagt nog maar 1,63 procent, een daling van 83 basispunten ten opzichte van een maand geleden en zo’n 108 basispunten ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Hoe veel verder zal de daling doorgaan?

De daling van de rente op Italiaans staatspapier gaat harder dan die op de Duitse evenknie. In de praktijk betekent het dat de spread, de risico-opslag, tussen Italiaans en Duits staatspapier met zo’n 100 basispunten is ingekomen. De Italiaanse rente staat inmiddels ook op ongeveer hetzelfde niveau als staatsobligaties met een looptijd van tien jaar uit Noorwegen. De Noorse Centrale bank heeft dit jaar geheel contrair aan wat bijna alle andere centrale banken wereldwijd doen of voornemens zijn, al twee keer de rente verhoogd. Waar zou u het liefst in willen beleggen?

Shell (AS:RDSa) naar het land van de rijzende zon

Shell maakt een terugtrekkende beweging uit Noorwegen. In het kader van de al een paar jaar geleden ingezette herstructurering van de activiteiten worden niet strategische belangen van de hand gedaan. In Noorwegen wordt daartoe 10 procent van het belang van in totaal 12 procent verkocht die het olieconcern heeft in de gasverwerkingsfaciliteit Nyhamna.

Niet alleen onder maatschappelijke druk, maar ook onder die van een groep ‘groene’ aandeelhouders is het concern bezig met een transformatie. In dat licht gaan de investeringen van Shell in hernieuwbare energie onverminderd door. Daartoe is nu een eerste stap in Japan gezet. Shell is gestart met het verkopen van duurzaam opgewekte energie aan Japanse ondernemingen. Naar alle waarschijnlijkheid zal men ook de markt voor consumenten op gaan. Iedere keer blijkt weer dat het Shell ernst is met de transformatie, maar dat de onderneming evenmin de rentabiliteit voor haar aandeelhouders uit het oog verliest.