‘Groepje particuliere beleggers profiteert meer van winsten grote bedrijven dan pensioenfondsen’ konden we dit weekend op het nieuws horen. De NOS heeft namelijk onderzoek gedaan naar wie de meeste aandelen van de ‘Nederlandse’ aandelen Shell (AS:SHEL), Unilever (AS:ULVR), ING (AS:INGA), Ahold Delhaize (AS:AD), DSM (AS:DSMN), ASML (AS:ASML) en Philips (AS:PHG) in handen heeft. En nee, dat zijn niet de grote pensioenfondsen, maar de ‘rijke’ particuliere belegger.
Het ABP en de pensioenfondsen voor Zorg en Welzijn, Metaal en Techniek, Bouwnijverheid en Metalektro zijn de vijf grootste van Nederland. Totaal beleggen zij volgens het onderzoek van NOS voor zo’n 2 miljard euro in de zeven grootste bedrijven van de AEX. Particuliere beleggers daarentegen hebben in de eerder genoemde bedrijven rechtstreeks totaal zo’n 13,5 miljard euro gestoken. En oh oh, die profiteren in de vorm van dividend dus volop van de exorbitante winsten die die ‘stoute’ bedrijven vorig jaar hebben gemaakt.
Over de hoge winsten die energiebedrijven vorig jaar realiseerden is al veel gezegd en geschreven. Die zouden volgens de politiek zelfs extra belasting moeten gaan afdragen over de winst die ze konden bijschrijven omdat ze daar zelf weinig voor hadden gedaan. De olie- en gasprijzen stegen vorig jaar immers fors door de oorlog in Oekraïne en de sanctiepakketten die Europa vervolgens invoerde.
Enige nuancering is daarbij wel op z’n plaats. Want, hoewel op de hele lange termijn dividend het meest bijdraagt aan het rendement, is er ook nog zoiets als het risico van een belegging in aandelen. Kijk bijvoorbeeld naar het koersverloop van de aandelen Shell, Unilever, ING, Ahold Delhaize, DSM, ASML en Philips over het afgelopen jaar en verder terug in de tijd. Er wordt in het artikel met geen woord gerept over de negatieve koersresultaten die die beleggers eveneens kunnen ervaren.
Bovendien loopt er al de discussie vanuit Brussel voor het invoeren van een solidariteitsheffing. Daarbij moet je je de vraag stellen of energiemaatschappijen belast kunnen worden voor winsten die ze in 2022 of 2021 behaald hebben met eerder dan in 2022 gedane transacties. Energiemaatschappijen verkopen immers hun energie jaren vooruit. Bovendien hoor je niemand piepen toen de olieprijs in 2020 negatief was en Shell het dividend met 66 procent verlaagde, of wind- en zonne-energie op windige of zonnige dagen negatieve prijzen oplevert. Dat neemt niet weg dat een bijdrage uit de sector sociaal wenselijk kan zijn, maar dat is een heel ander verhaal dan dat ‘rijke’ particulieren meer zouden profiteren dan pensioengerechtigden. Bovendien heeft een aantal grote pensioenfondsen als bijvoorbeeld het ABP onder invloed van de milieulobby afscheid genomen van beleggingen in producenten van fossiele brandstoffen. Zo’n artikeltje in het weekend lijkt zo bezien meer op stemmingmakerij dan dat het echt hout snijdt.
Zeker als je bij de verantwoording van het artikel leest dat het bedrag dat Nederlandse particulieren in binnenlandse beleggingsfondsen hebben belegd niet is meegerekend. En dat zijn mijn inziens toch vaker de kleinere ‘niet-rijke’ beleggers die voor hun oude dag ook een appeltje voor de dorst proberen op te bouwen. Gezamenlijk hebben zij voor 60 miljard euro in ‘mandjes’ aandelen geïnvesteerd, waarvan volgens De Nederlandsche Bank voor een aanzienlijk bedrag in de zeven genoemde bedrijven.
Warren Buffett zal zich van dergelijke verhalen weinig aantrekken. Nadat eerder al bekend werd dat hij in het vierde kwartaal weer grotendeels afscheid had genomen van z’n positie in TSMC (TW:1310), die hij met z’n beleggingsvehikel Berkshire Hathaway (NYSE:BRKa) in het derde kwartaal pas had opgebouwd, publiceerde hij afgelopen weekend de resultaten. De operationele winst kwam in het vierde kwartaal uit op 6,7 miljard dollar. Dat is een daling van bijna 8 procent ten opzichte van dezelfde periode een jaar eerder. Gecorrigeerd voor wisselkoerseffecten resulteert er een plus van 13 procent. Over heel 2022 steeg het bedrijfsresultaat juist met 12,2 procent tot 30,8 miljard dollar. Dat is het hoogste operationele resultaat uit de geschiedenis van het beleggingsvehikel van Warren Buffett.
Buffett is zelf ook dol op dividend ontvangen. In 1994 was hij bijvoorbeeld klaar met de opbouw van z’n belang in Coca Cola. In 7 jaar tijd kocht hij in totaal 400 miljoen aandelen voor een bedrag van 1,3 miljard dollar. Vorig jaar alleen al leverde die positie hem 704 miljoen dollar aan dividend op.
De berg cash waar Berkshire Hathaway op zit groeide aan van 109 miljard naar 128,65 miljard dollar. Deze kan bij een eventuele daling van de beurskoersen perfect in worden gezet. Zo lang dat niet het geval is rendeert deze tegenwoordig ook weer mooi vanwege de hard gestegen rente in de Verenigde Staten.
Dat Berkshire zoveel cash heeft komt overigens niet voort uit angst voor beursdalingen, maar uit het feit dat Buffett en de zijnen niet genoeg geschikte aankoopkandidaten hebben kunnen vinden. Zoals bekend wil Buffett nooit teveel betalen. Bovendien heeft hij in het verleden al heel vaak bewezen dat zijn uitpuilende kassa voordelen oplevert. Tijdens de financiële crisis in 2008 was hij een van de weinigen die spotgoedkoop zaken kon doen. Zelfs de statige zakenbank Goldman Sachs (NYSE:GS) kwam bij hem bedelen, waar de zakenman gretig gebruik van maakte en waaraan hij miljarden verdiende.
‘Cash is zoals zuurstof. Als je het niet hebt, kan je de volgende dag niet meespelen’, vertelde Buffett op de algemene vergadering van vorig jaar april. Daar bovenop is Apple (NASDAQ:AAPL), zijn grootste genoteerde belegging, het cash-rijkste bedrijf ter wereld.