De yields (rendementen) op de 10-jarige Treasury (Amerikaanse staatsobligaties) daalden vandaag terug onder het belangrijkste niveau van 2%, nadat investeerders bescherming zochten tegen groeiende zorgen over een aanstaande recessie. Waarom behaalde de S&P 500-index wel recordhoogtes?
Zullen aandelenbeleggers door blijven gaan met het kopen van de duurste aandelen in de geschiedenis, zelfs als dalende rendementen wijzen op waarschuwingen van economische vertraging?
Aandelen zijn waardepapieren die eenheden van bedrijven vertegenwoordigen. Daarom stijgt de waarde van aandelen wanneer bedrijven winst maken; ze dalen als de winst krimpt. Bedrijfsvoorspoed is vaak verbonden met die van de economie. Dus waarom neemt de vraag toe, zowel voor obligaties - op verwachtingen van economische krimp, als voor aandelen - op prognoses van winstgroei?
Sinds de crash van 2008, gevolgd door de Great Recession, zijn beleggers afhankelijk geworden van centrale banken om de liquiditeit te vergroten, wat op zijn beurt geld goedkoper maakt. Aangezien activa worden aangeduid met hetzelfde geld, worden ze gemakkelijker te verwerven, waardoor ze minder waard worden. Daarom, telkens wanneer investeerders van mening waren dat beleidsmakers de geldkraan dicht zouden gaan draaien, verkochten ze in paniek. Elke aanwijzing van verdere stimulering, aan de andere kant, bracht een uitbundige vraag met zich mee, ongeacht de feitelijke economische prestaties op dat moment.
Omgekeerde markt
De aandelenmarkt is altijd als een leidende indicator voor de economie beschouwd - met het uitgangspunt dat enkele van de slimste mensen op aarde, met het geld van de rijkste mensen op de planeet, het beste idee hadden van waar de economie naartoe ging, en profiteerden van die kennis. Maar in de huidige hectische financiële markt is de economie in plaats daarvan een leidende indicator geworden voor de aandelenmarkt.
Beleggers hebben investeren op hun kop gezet door aandelen te kopen toen de economie verzwakte - rekenend op verdere stimulering - en verkochten wanneer het sterker werd, alsof ze ontwenningsverschijnselen vertoonden van drugs van centrale banken.
Op dit moment stijgen zowel aandelen als obligaties met dezelfde verwachting, lagere koersen te midden van een krimpende economie. Aandeleninvesteerders kijken elkaar argwanend aan en verwachten van alle anderen dat ze zelfs van recordniveaus opkopen, iedere keer wanneer de Fed het beleid wil versoepelen. Ze willen niet van hun concurrenten verliezen.
Verkooppunt
Hoe groter de verschillen tussen aandelen en obligaties zijn, te midden van een inverse rentecurve, waardoor de kans op een recessie groter wordt, des te meer aandelenstieren zichzelf tot het breekpunt zullen overtuigen. Onder die omstandigheden zullen dezelfde investeerders, die elkaar nog steeds nauwgezet in de gaten houden, vervolgens racen om aandelen te verkopen die lang duur zijn geweest.
Ondertussen hebben yields de neerwaartse uitbraak van een pennant continuation pattern (vlag voortzettingspatronen) doorgezet, na een stijgende vlag, binnen een neerwaartse trend - back-to-back bearish-patronen - sterk suggererend dat de yields verder omlaag zullen gaan.
En dus, nu de yields alle winst hebben weggevaagd sinds Donald Trump in 2016 het Amerikaanse voorzitterschap won, kunnen we verwachten dat aandelen dit voorbeeld zullen volgen?
Dat zou een correctie van 28% betekenen. Als dat echter zou gebeuren, zou dat betekenen dat de S&P 500 index waarschijnlijk is gedraaid in een langdurige downtrend. Dit zou het potentieel creëren voor een nog grotere correctie dan de dieptepunten van 2002 en 2008. In dit scenario zou de SPX 70% van zijn waarde verliezen.