- Wat heeft het recente herstel van de Amerikaanse aandelenmarkt veroorzaakt?
- De angst voor Peak Earnings
- Pas op voor 15 november
- Buybacks - is het doel voorbijgestreefd?
- Technische grafiek: Amerikaanse indexen krijgen nog steeds klappen
Ongelooflijk, waanzin, sensationeel! Dat was de rally op de Amerikaanse aandelenmarkt van de afgelopen dagen. Op het hoogtepunt in de afgelopen week wonnen de Dow Jones, S&P 500 en Nasdaq 100 allemaal bijna 4 procent, maar ze konden de enorme doelstellingen niet over de finishlijn krijgen.
De Dow Jones sloot met een plus van 2,51 procent, de S&P 500 met 1,43 procent en de Nasdaq 100 met een plus van 1,43 procent.
Na de correctie in oktober hebben de beurzen zich vorige week aanzienlijk hersteld. De belangrijkste drijfveren waren terugkoop en de Amerikaanse midterms. De euforie over de minder verrassende verkiezingsuitslag was echter van korte duur. De oude zorgen kwamen snel terug: handelstarieven, Brexit, stijgende rentevoeten, strengere financieringsvoorwaarden in China, Peak Earnings, een vertraging in de wereldeconomie.
Het is echter een feit dat iedereen die de moed had om voor de Amerikaanse tussentijdse verkiezingen in de markt te stappen, een aardige som kon verdienen. De tekenen waren dat de Amerikaanse aandelenmarkt zich dynamisch kon herstellen. Men had deze alleen maar uit de grafieken hoeven interpreteren.
De vraag die zich nu voordoet is: kan het recente herstel met dezelfde intensiteit doorgaan, of zullen alle dammen snel weer breken? Ik zou deze vraag graag in de volgende regels willen onderzoeken.
Hoe begon het recente herstel van de Amerikaanse aandelenmarkt?
Als de trigger voor een herstel rally zag ik aan de ene kant de veelbelovende statistieken na de Amerikaanse midterms en aan de andere kant de terugkeer van de zogenaamde buybacks na de black-out periode in oktober. Door de technische bril van de grafiek vielen de positieve verschillen in alle grote Amerikaanse indexen echter op, waardoor een dynamische tegenreactie op de correcties van oktober steeds waarschijnlijker werd. Zowel technische als fundamentele factoren wezen dan ook op de recente opleving.
Met de Amerikaanse verkiezingen achter de rug zijn de technische extremen echter weer afgenomen en komt er langzaamaan een einde aan het Amerikaanse kwartaalverslagseizoen. In dit verband is het in de eerste plaats noodzakelijk om naar de bedrijfsresultaten te kijken die in het derde kwartaal zijn gepubliceerd.
De angst voor Peak Earnings
Inmiddels heeft meer dan 75 procent van de bedrijven in de S&P 500 hun kwartaalcijfers gepresenteerd. De cijfers waren grotendeels overtuigend. 82 Procent van de bedrijven overtrof hun winstverwachtingen, terwijl 61 procent hun omzetverwachtingen overtrof. De winstgroei was 26,5 procent hoger dan vorig jaar.
De zakelijke vooruitzichten van sommige bedrijven gaven de investeerders echter een lang gezicht, zodat de kale cijfers plotseling een ondergeschikte rol gingen spelen. Aangezien de beurs meestal bezig is met anticiperen, zijn de toekomstperspectieven van Amerikaanse bedrijven vaak belangrijker dan het hier en nu.
Zo daalde de Bank of America Merill Lynch ratio van 1,32 naar 1,11 in oktober. Dit komt overeen met het laagste niveau in bijna een jaar, wat betekent dat meer analisten hun winstverwachtingen verlagen dan verhogen. Er is plotseling geen spoor meer van de positieve impuls van de Amerikaanse belastinghervorming. Op de lange termijn zal de Earnings Revision Ratio echter wel boven het langetermijngemiddelde van 0,87 blijven.
Voorzichtigheid is echter geboden door de meer volatiele eenmaands-winstherzieningsratio, die van 1,18 naar 0,77 is gezakt en nu voor het eerst in twee jaar tijd onder de 1,0 ligt. Daarom vraagt de Bank of America (NYSE:BAC) Merrill Lynch zich terecht af: "Is dit het beginpunt van een langetermijntrend van verwachte bezuinigingen?"
In het huidige Amerikaanse kwartaalcijferseizoen waren het echter niet alleen de winstherzieningen die ons verbaasden, maar vooral de herzieningen van de verkoopprognoses. Met 0,97 daalde de Sales Forecast Revision Ratio naar het laagste niveau in 19 maanden. Waarden onder 1,0 geven meer voorspelde reducties aan dan voorspelde stijgingen. Voor het eerst sinds maart 2017 ligt de Sales Forecast Revision Ratio weer onder het langetermijngemiddelde van 1,0, maar de verhouding van één maand, die van 1,0 naar 0,70 gleed, was des te alarmerend. Dit was het laagste niveau in twee jaar.
Als men de afzonderlijke sectoren nader bekijkt, ziet men meer neerwaartse dan opwaartse bijstellingen in de verkoopprognoses voor de laatste 3 maanden. Consumer Staples en Financials presteren het slechtst, terwijl de sectoren Industrials, Energie en Gezondheidszorg het beter doen.
De zakelijke vooruitzichten van Amerikaanse bedrijven geven ook minder hoop op een voortzetting van de bull market op de Amerikaanse aandelenmarkt. De Guidance Management Ratio berekend door Bank of America Merrill Lynch daalde van 0,93 naar 0,84.
Tegen de achtergrond van de industriële en macro-economische ontwikkelingen zijn zowel de omzet- als de winstverwachtingen van het management te begrijpen. Deze zogenaamde richtsnoeren worden door investeerders gebruikt om het winstpotentieel van de onderneming in de toekomst te beoordelen.
Dalende winst- en omzetramingen en zwakke bedrijfsvooruitzichten wijzen erop dat het recente herstel van de Amerikaanse aandelenmarkt eerder een laatste opleving dan een hervatting van het hoge niveau zou kunnen zijn. Om een dergelijk scenario te bevestigen, wordt investeerders echter geadviseerd te wachten op de laatste kwartaalcijfers, die eind januari worden bekendgemaakt. Wat je echter nu al kunt zien aan de gegevens is het feit dat we de piekinkomsten (Peak Earnings) naderen en dat de bomen niet meer oneindig naar boven zullen groeien.
Pas op voor 15 november
Zoals gerapporteerd door Zero Hedge, hebben hedgefondsen sinds september de grootste maandelijkse uitstroom in jaren gekend, zodat het verschil tussen instroom en uitstroom over het jaar nu op nul staat.
De reden hiervoor was de afschuwelijke maand oktober, waarin hedgefondsen in hun slechtste maand in zeven jaar tijd braken. Zodra beleggers nu hun maandelijkse prestatierapporten in handen hebben, zouden ze kunnen besluiten om verder te liquideren, wat de aandelenmarkten waarschijnlijk de volgende klap zou geven.
Bloomberg rapporteerde over de zogenaamde 45-dagenregel, waaraan hedgefondsbeleggers zich moeten houden als zij hun beleggingen willen liquideren. En die termijn van 45 dagen verstrijkt op 15 november. Het hedgefonds heeft dan 45 dagen de tijd om de beleggingen te liquideren en de uitstaande beleggingen te ruilen voor liquide middelen.
Mocht er op 15 november een stortvloed aan aflossingsorders bij hedgefondsen aankomen, dan is het de vraag welk hedgefonds vóór alle andere fondsen verkoopt om de orders van zijn klanten te kunnen bedienen. En zoals zo vaak, wanneer iedereen op hetzelfde moment door dezelfde deur wil gaan, is de volgende verkoopgolf niet ver weg!
Buybacks - is het doel voorbijgestreefd?
Onlangs schreef ik dat de bull market in Amerikaanse aandelen vooral te danken is aan de zogenaamde buybacks. Nick Colas van DataTreck Research bevestigde deze theorie door te schrijven dat de stierenmarkt in Amerikaanse aandelen voornamelijk gebaseerd is op het terugkopen van aandelen en niet op normale investeringsstromen. Integendeel; beleggers hebben meer Amerikaanse aandelen verkocht dan zij in de afgelopen 10 jaar hebben gekocht.
Ondertussen hebben bedrijven sinds 2010 voor 3,8 biljoen dollar aan aandelen teruggekocht. In de laatste 12 maanden tot juni kochten Amerikaanse bedrijven 646 miljard dollar aan aandelen terug - de grootste waarde in de geschiedenis.
Volgens de cijfers van ETF's werd echter slechts voor 26,5 miljard dollar geïnvesteerd in Amerikaanse aandelen van grote ondernemingen.
In de regel zal een bedrijf alleen aandelen terugkopen als het met vertrouwen naar de toekomst kijkt. Zoals we hierboven hebben gezien, lopen de verkoop- en winstverwachtingen echter terug. Bovendien zijn de bedrijfsvooruitzichten zwakker, wat betekent dat de belangrijke pijler van de aandelenmarkten, de zogenaamde buy-backs, vroeg of laat - in ieder geval gedeeltelijk - zouden kunnen wegvallen. Ook dit wijst niet bepaald op een hervatting van de hoge vluchten van de afgelopen jaren.
Top of flop
Goldman Sachs heeft onlangs in een grafiek beschreven hoe de koers er traditioneel uitziet voor de start van een berenmarkt. Volgens Goldman ziet men in de buurt van een top een extreem hoge volatiliteit, waarbij meestal een nieuwe piek wordt gemarkeerd, gevolgd door een diepe correctie en een herstel-hoogtepunt.
Dit jaar zagen we al twee scherpe prijscorrecties - één in januari/februari en één in oktober. Na de eerste correctie is er meestal een tegenreactie die investeerders de mogelijkheid geeft om hun risico's te verminderen als er voldoende aanwijzingen zijn voor een verdere tegenslag.
Vanaf de recordhoogte van eind september zijn we in een diepe neerwaartse correctie terechtgekomen, die nu gedeeltelijk is teruggekocht, maar die (volgens de grafiek van Goldman) slechts een stuitering zou kunnen zijn in de vroege stadia van een langere berenmarkt.
Technische grafiek: Amerikaanse indexen krijgen nog steeds klappen
Technisch gezien hebben de stieren in de afgelopen twee weken de kop weer uit de lus getrokken. Een maandelijkse slotkoers onder de langetermijnsteun (in de vorm van de ondergrenzen van de opwaartse trendkanalen sinds 2016) werd aanvankelijk voorkomen.
Terwijl de recente recordhoogtes gepaard gingen met een laag volume, was de correctie in oktober gebaseerd op een extreem hoog volume (!).
Dat blijkt uit de Dow Jones, waar het niveau op 23.303 punten fungeert als een belangrijke ondersteuning .....
.... of in de S&P 500. Hier loopt de sleutelsteun van 2.594 tot 2.540 .....
.... of hier in de Nasdaq 100, waar de belangrijkste ondersteuning loopt van 6.346 tot 6.165.
Een indicatie van het einde van de recente correctiegolf zou al kunnen duiden op een val onder de 200-dagenlijnen in de respectievelijke indices.
Van bijzonder belang is de Dow Jones Transportation Index, die niet zoals zijn tegenhangers (Dow Jones, S&P en Nasdaq) net boven/onder de grenzen van de neerwaartse trendkanalen handelt maar nog steeds onder die grenzen blijft. Aangezien de index de 20 grootste transportbedrijven in de VS omvat, wordt ze beschouwd als een vroege indicator voor de gehele Amerikaanse markt. Het zijn namelijk vooral transportbedrijven die als eerste de gevolgen van economische schommelingen voelen.
Maar ook de grafiek van de NYSE, de New York Stock Exchange, belooft hoge spanning voor de komende dagen, omdat hij zijn uitbraakniveau weer nadert en het startschot kan geven voor de tweede neerwaartse golf.
Conclusie:
Beleggers moeten zich afvragen of het echt zinvol is om te investeren in een markt die op de rand van een tweede neerwaartse golf staat. Er zijn geen of nauwelijks prikkels van centrale banken, zwakke zakelijke vooruitzichten en dalende verkoop- en winstverwachtingen, en tekenen van een dalende markt en zwakke technische signalen in de grafiek. Of de markt moet gewoon gecorrigeerd worden na de monsterrally van de laatste 10 jaar. En laten we het in perspectief zien: het zou sowieso niet meer zijn dan een kleine deuk op de lange termijn.
Wilt u geïnformeerd worden als ik een artikel plaats? Klik dan op *Volgen* rechtsboven in het logo van Investing.com.
Bronnen: Deutsche Bank (DE:DBKGn), Goldman Sachs (NYSE:GS), Bank of America Merrill Lynch, Zero Hedge, DataTreck Research, NorthmanTrader.com.