Schreven we vrijdag nog dat slecht nieuws, goed nieuws is, dan kunnen we daar deze maandag mooi een vervolg op maken. Het nieuws is dun gezaaid vandaag en zo op het eerste gezicht is er weinig macronieuws waar beleggers deze week reikhalzend naar zullen uitkijken of het moet het cijfer van de Duitse industriële productie van morgen zijn. Als de Duitse fabrieksorders van vandaag daar ook maar enigszins een voorbode van zijn, beloven die niet veel goeds. Die orders daalden in augustus ten opzichte van een maand eerder namelijk met 0,6 procent. Op jaarbasis was er zelfs sprake van een daling van 6,7 procent. Er zit niet echt een lijn in waardoor de daling veroorzaakt wordt. Waar in juli vooral de orderontvangst uit landen buiten de eurozone afnam, werd de daling van augustus vooral veroorzaakt door een lager aantal orders uit het binnenland. Het heeft er daarom alle schijn van dat de Eurozone langzaam een recessie indraait met, zoals de Bundesbank voorspelt, Duitsland voorop.
Vrijdag gingen de Amerikaanse beurzen eensgezind met een winst van 1,4 procent de week uit. Het officiële banenrapport lag daaraan ten grondslag. De werkloosheid kwam weliswaar uit op slechts 3,5 procent ten opzichte van 3,7 procent een maand eerder, maar onderliggend zagen de cijfers er iets minder rooskleurig uit. Zo was de groei van het aantal nieuwe banen onder verwachting en is het gemiddelde uurloon niet verder gestegen. Gecombineerd met een toespraak van Powell waarin hij aangaf dat hij, hoewel hij de Amerikaanse economie nog steeds robuust vindt, wel ziet dat de risico’s voor een afvlakking zijn toegenomen, voedde het onder beleggers de verwachting op een volgende renteverlaging door de Fed deze maand.
Eind deze week start de zoveelste ronde van de onderhandelingen tussen de Verenigde Staten en China om te komen tot een oplossing van het handelsconflict. Of dit keer het ei van Columbus uit de hoge hoed getoverd zal worden is echter maar zeer de vraag. Al wel bekend is dat China zal inzetten op het bereiken van een minder brede deal dan waarover tot op heden onderhandeld wordt. De Chinezen hebben weinig zin in buitenlandse inmenging in hun binnenlands beleid en dat is precies waar de Amerikanen op aansturen. Die willen namelijk dat China haar interne markt, zowel de industrie als de staatsbedrijven, hervormt. De Chinezen voelen er op hun beurt weinig en zelfs steeds minder voor om naar de pijpen van Trump te dansen. We zullen zien hoe beide partijen verslag zullen uitbrengen over de voortgang. Dat het tot een verschil in interpretatie kan leiden hebben we al diverse malen kunnen merken. Dat geldt niet alleen voor China en de Verenigde Staten, maar ook bijvoorbeeld voor de raketbesprekingen tussen de Verenigde Staten en Noord-Korea. Waar de Amerikanen spraken van constructieve gesprekken, vonden de Noord-Koreanen de gesprekken waardeloos, voorzichtig uitgedrukt.
Voor beleggers is het weinig verstandig rekening te houden met dit soort onvoorspelbare zaken en uitkomsten en proberen de markt te timen. Iedereen die zegt dat hij/zij dat wel kan is een fantast. Daar voortdurend op proberen in te spelen leidt meestal tot verliezen. Natuurlijk zitten we allemaal weleens goed met onze voorspellingen, maar dit berust naar onze bescheiden mening op louter toeval. Daarom is het beter om op de langere termijn te letten en de waan van de dag aan je voorbij te laten gaan.