In 2007 was ik er van overtuigd dat de totale gekte in Private Equity (PE) de volgende crisis zou worden. Ik had toen ook al geschreven over de huizenmarkt in de VS en de belachelijke leningen aan mensen die zich dat niet konden veroorloven, maar PE leek mij toen de reden te worden voor de volgende crisis. Die markt was te overspannen. De deals waren te duur, te gehaast.
Ik zat er naast. Ik keek naar een verkeerd deel van de markt en werd verrast door de veel heftiger crisis die vanuit een totaal andere hoek de wereld in haar greep kreeg.
Zo’n situatie lijkt nu ook te ontstaan.
Iedereen kijkt naar Trump en zijn rare gedrag.
De aanstelling van belachelijk slecht voorbereide mensen op extreem belangrijke posities is samen met bully- diplomatie zijn handelskenmerk, maar het leidt slechts de aandacht af. Er zijn namelijk meerdere zaken waar we ernstig rekening mee moeten houden.
- Zo is er de dreigende oorlog met China. Zowel de VS als China zijn in de Zuid-Chinese zee agressief aanwezig en een klein incident kan grote gevolgen hebben.
- Er is het schuldenvraagstuk. Welke landen zitten niet tot hun nek in de schulden? Zeker de VS, maar in de EU ook Italië, Spanje en Frankrijk zitten in de gevarenzone.
- Er is de energietransitie. Hoe kan dat een probleem zijn? Nu, de VS wil de uitvoer van Russisch gas naar Duitsland tegenhouden. Dat kan dus wel degelijk uit de hand gaan lopen. Tevens kan de transitie enorme maatschappelijke spanningen oproepen, zeker als grote bedrijven hun huidige wettelijke rechten niet willen loslaten in die gewenste veranderingen.
- Dan zijn er de Iraanse sancties die in het Midden Oosten tot een oorlog kunnen leiden.
- Wat dacht u van de temperatuur verandering en het hoger worden van de waterspiegel. Dit gaat problemen geven die het eerst in arme landen zichtbaar worden. Het gevolg is een volksverhuizing.
- Volksverhuizingen waarbij verplaatsten vasthouden aan eigen taal, godsdienst en gewoonten geven spanningen daar waar deze vluchtelingen terecht komen. Onze vrijheid is mooi, maar het gaat wel uit van het basisgegeven dat je je niet te veel bemoeit met het leven van een ander. Als die nieuwe ander dat niet accepteert en zijn nieuwe omgeving wil veranderen naar zijn wereldbeeld, dan moet je blijkbaar toch gaan denken aan grenzen van vrijheid. We hebben dat als volk niet meer zo scherp op ons netvlies. We hebben onze manier van samenleven te lang maar gewoon voor lief genomen. Waar staan we eigenlijk pal voor qua vrijheden en wat is minder belangrijk?
- Komt er een oorlog om olie, of om water?
Wat zegt dat over president Trump? Is hij ook niet gewoon een mogelijk onwetende pion in een groot spel waarvan maar enkelen de regels kennen?
De vraag óf er een volgende crisis komt hoeft niet gesteld te worden. Die crisis komt er. De vraag is waar we naar moeten kijken om die crisis te zien aankomen. De vraag is ook wat of we moeten doen om die volgende crisis het hoofd te bieden. We zijn in Europa amper voorbereid op slechtere tijden.