De beurzen zijn de nieuwe week in mineur van start gegaan. Het is weer ‘risk off’ in plaats van ‘risk on’. De Aziatische aandelenmarkten hadden in die zin nog een inhaalslag te maken, aangezien zij al gesloten waren toen de tarievenoorlog tussen Trump en Xi verder oplaaide. De toon werd vrijdagmiddag gezet toen China aankondigde op Amerikaanse artikelen met een tegenwaarde van 75 miljard dollar (hogere) importtarieven in te voeren. Het gaat hier onder andere om auto’s van Amerikaanse makelij, ruwe olie en de inmiddels min of meer beruchte sojabonen. De reactie van Trump liet niet lang op zich wachten. Op 250 miljard dollar aan goederen zal per 1 oktober het invoertarief worden verhoogd van 25 naar 30 procent. Op de overige 300 miljard dollar die per 1 september belast zullen worden, wordt het tarief opgetrokken van 10 naar 15 procent. Bovendien spoort hij Amerikaanse bedrijven erg aan om te onderzoeken of en hoe snel zij hun productie uit China kunnen terugtrekken.
Beleggers blijven reageren
Daarmee lijkt de handelsoorlog in een nieuwe fase terecht te komen. In reactie op al het tarievengeweld heeft de Chinese munt de yuan inmiddels het laagste niveau in elf jaar bereikt. Daarmee wordt een groot deel van het effect van de hogere tarieven weer tenietgedaan. Intussen laat Trump weten dat hij de Chinezen inmiddels zo ver de duimschroeven heeft aangedraaid dat zij echt een deal met hem willen sluiten. Dat zorgt op maandagochtend toch nog steeds voor de nodige opluchting onder beleggers, waardoor de AEX slechts licht lager opende en snel in de plus draaide.
Over het antwoord op de vraag hoe vruchtbaar de onderhandelingen tussen beide kemphanen tot op heden eigenlijk zijn, valt te twisten. De toonzetting in de berichtgeving verandert in ieder geval wel. Zo liet het Chinese staatspersbureau Xinhua, de spreekbuis van de Chinese overheid, afgelopen vrijdag fijntjes weten dat er tot op heden volgens hen nog nooit constructieve besprekingen zijn geweest tussen China en de Verenigde Staten.
Niet echt vriendjes
De bijeenkomst van centrale bankiers in Jackson Hole bracht weinig nieuws. Het meest opvallende was dat de speech van Jerome Powell van de Fed voor de meeste journalisten ter plaatse de aanleiding was om twitter nauwlettend in de gaten te houden. Dat was niet om de marktreacties in de gaten te houden, maar om te kijken of Trump zou reageren op de woorden van Powell. En ja hoor, ook hier liet hij zich niet onbetuigd. Waar Powell in z’n toespraak aangaf dat de onzekerheden als gevolg van de handelsoorlog ervoor zorgen dat de investeringen zwak zijn en consumenten terughoudend, reageert Trump met de stelling dat Powell er niets van begrijpt en dat hij ‘m zeker niet zal tegenhouden als Powell zou willen opstappen. Het is toch wel heel bijzonder dat de leider van een land zo openlijk z’n centrale bankier afvalt. Trump zou er beter aan doen het beleid van de Fed te ondersteunen om zo het mes aan twee kanten te laten snijden en het effect zo groot mogelijk te laten zijn.
Nieuwe vrienden
Intussen is Trump tijdens de G7-top afgelopen weekend in het Franse Biarritz wel, zolang het duurt, best friends met de Engelse premier Boris Johnson geworden. Trump snapt heel goed dat Johnson de EU wil verlaten en hij geeft hem helemaal gelijk dat hij niet van plan is de 40 miljard euro vergoeding te betalen op het moment dat er op 31 oktober geen deal is. Trump hangt Johnson gelijk een vette worst voor,door hem, net als z’n voorganger Theresa May overigens, een vrijhandelsakkoord te beloven waar hij in principe alleen maar van zou kunnen dromen. Aangezien niemand veranderlijker lijkt te zijn dan Trump, zal alleen de tijd leren hoe lang beiden bevriend zullen blijven. Mark Carney, de gouverneur van de Bank of England die het einde van de maand afscheid neemt, deed helaas voor Johnson en Trump geen positieve duit in het zakje van de onderlinge betrekkingen. Hij is namelijk van mening dat er een einde moet komen aan ‘de destabiliserende internationale afhankelijkheid van de Amerikaanse dollar’.