De twee belangrijkste factoren op de oliemarkten zijn angst - en speculatie op basis van die angst. De vrees is dat er op een gegeven moment in de komende maanden niet genoeg olie op de wereldmarkt beschikbaar zal zijn om volledig aan de vraag van klanten te voldoen. De speculatie is dat deze angst de olieprijzen naar de driecijferige hoogten zal duwen. Maar zijn deze zorgen in overeenstemming met de werkelijkheid?
Hedgefondsen en grote oliehandelshuizen wedden dat de Verenigde Staten, Saoedi-Arabië, de VAE, Irak, Koeweit en Rusland niet in staat zullen zijn om voldoende olievaten te produceren en te exporteren om de daling van de olieproductie en de export uit Venezuela en Iran in de komende maanden te compenseren. Deze verwachtingen hebben ertoe geleid dat Brentolie 4,82% is gestegen en WTI ruwe olie de afgelopen 7 dagen met 5% is gestegen.
De angst voor deze hypothetische onevenwichtigheid tussen vraag en aanbod is de belangrijkste fundamentele aanwijzing dat de oliemarkt momenteel goed in evenwicht is en dat er voldoende aanbod zal zijn om aan de vraag te voldoen. Platts rapporteerde dat de Saoedische minister van Olie Khalid al Falih deze week de aanwezigen op het Rusland Energie Week Forum vertelde dat "er geen enkele klant is die sinds juni een vat heeft aangevraagd dat niet is geleverd." Dit kan waar zijn, maar de prijs van Brentolie is sinds begin juli met 10% gestegen, wat erop wijst dat de markt grotendeels wordt beheerst door speculatie en angst, niet door vraag en aanbod.
De recente opmerkingen van de Amerikaanse president Donald Trump, gericht aan de OPEC en Saoedi-Arabië, weerspiegelen zijn frustratie over de recente stijging van de olieprijzen. De gemiddelde benzineprijzen in de Verenigde Staten naderen de $3 per gallon en er is nog meer ruimte om te stijgen tussen nu en de tussentijdse verkiezingen.
De werkelijke situatie wat aanbod betreft is dat Saoedi-Arabië en Rusland aan het leveren zijn, zowel in toezeggingen als in olie. De markt lijkt dat feit echter te negeren. De OPEC en haar niet-OPEC partners hebben op de meest recente bijeenkomst van de groep in september misschien niet formeel aangegeven dat een toename van de olieproductie gerechtvaardigd is, maar in werkelijkheid zijn de grote producenten wel degelijk meer aan het produceren.
Khalid al Falih kondigde op woensdagochtend aan dat de productie van Saoedi-Arabië in oktober al is gestegen tot 10,7 miljoen vaten per dag. Dit komt neer op een stijging van 200.000 tot 300.000 vaten per dag vanaf september.
Ook meldde Rusland dat zijn productie in september met 150.000 vaten per dag toenam en Vladimir Poetin zei dat Rusland de productie met nog eens 300.000 vaten per dag kon verhogen.
Er zijn ook aanwijzingen dat Saoedi-Arabië, Koeweit en Chevron (NYSE:CVX) tot een overeenkomst komen die de olieproductie in de neutrale zone tussen Saoedi-Arabië en Koeweit zou herstarten. Er zijn tegenstrijdige berichten over de vraag of de olieproductie onmiddellijk na een overeenkomst op gang zou komen of dat het minstens 6 maanden zou duren om het gebied weer op gang te brengen, maar hoe dan ook wordt een herstart gesuggereerd.
De marktspeculanten lijken deze informatie te negeren. De olieprijzen bleven stijgen terwijl dit nieuws werd gemeld.
Er zijn ook aanwijzingen voor bearish gedrag in olie aan de vraagzijde, maar ook deze aanwijzingen negeert de markt.
- De wekelijkse gegevens van de EIA lieten een toename van de olievoorraden in de V.S. zien. Dit soort informatie zou meestal leiden tot een daling van de prijzen, maar dat is nu niet het geval.
- Benzine-inventarissen in de V.S. staan eveneens op recordhoogtes voor deze tijd van het jaar, wat aangeeft dat raffinaderijen hun aankopen van ruwe olie binnenkort kunnen verminderen totdat de voorraad is opgebruikt.
- Tenslotte begint Europa zijn seizoen voor onderhoud van de raffinaderijen, en de vraag naar ruwe olie zou moeten dalen, maar ook deze informatie lijkt genegeerd te worden door de markt.
Angst en speculatie met betrekking tot de Iraanse sancties kunnen de oliemarkt tot nu toe alleen maar opdrijven. Op een gegeven moment zal de aanbodsituatie echter duidelijk zijn en zal de angstfactor verdwijnen.
Er resten ons dus twee vragen: Hoe hoog kunnen de prijzen nog worden opgedreven? En wanneer zal deze bubbel barsten?