Op maandag 25 maart 2019 is de goud/zilver prijsverhouding 1 op 85. Een bijzonder interessant onderwerp van discussie en voor GoldRepublic een mooie gelegenheid om hier eens wat dieper in te duiken. Want hoe zit het nu precies met die goud zilver verhouding?
- In welke verhouding worden de edelmetalen gewonnen?
- Wat zeggen historische verhoudingen ons?
- Wat moeten we denken van de huidige verhouding?
Laten we beginnen door de productie van zowel goud en zilver onder de loep te nemen.
De edelmetalen worden in significant verschillende hoeveelheden gewonnen. De productiecijfers van afgelopen jaar zagen er als volgt uit:
- Goud 2018: 104.809.000 ounces https://www.statista.com/statistics/238414/global-gold-production-since-2005/
- Zilver 2018: 868.050.000 ounces https://www.statista.com/statistics/253293/global-gold-production-since-2005/
Dit komt neer op een verhouding van 1 : 8.282. Er werden in 2018 voor elke ounce goud dus ongeveer 8.28 ounces zilver uit de grond gehaald. Historisch gezien zijn er verschillende maatstaven die worden gebruikt maar veel mensen zijn het er over eens dat het ergens rond de 1 op 10 - 1 op 15 is.
Een verassend gegeven. Toch kunnen we voor elke ounce goud op het moment van schrijven ongeveer 85 keer zoveel zilver kopen. Hoe kan dat?
Monetaire historie en industrieel gebruik
Monetair
Goud en zilver kennen beide een millennia lang durende traditie van monetair gebruik. Zilver is in 14 talen hetzelfde woord als geld en goud wordt tot de dag van vandaag door centrale banken aangehouden als reserves. In het laatste Basel III rapport wordt goud zelfs aangemerkt als een zero-risk asset. Goud is daarmee net zo veilig bevonden als geld. Maar waar centrale banken wel goud aanhouden doen ze dat niet met zilver.
Zilver is in grote delen van de wereld in de jaren ‘60 demonetized of ontmunt. Sinds die tijd is het verdwenen uit muntgeld en zijn ook reserves in centrale banken afgebouwd. Officieel heeft zilver dus al enige tijd geen monetaire functie meer. Dat betekent echter niet dat zilver die monetaire functie niet terug kan krijgen. Nu al zien we dat een van de belangrijkste redenen om in zilver te beleggen, een monetair motief heeft. Veel beleggers denken dat bij snelle geldontwaarding of hyperinflatie, zilver in potentie opnieuw zal worden gebruikt als geld. En dat hebben we gedurende de kredietcrisis ook gezien. Zilver steeg van januari 2009 tot de piek in april 2011 van $12,56 tot $48,58. Een stijging van 387% in iets meer dan 2 jaar. https://nl.investing.com/commodities/silver En contra de natuurlijke gedachte steeg ook de industriële vraag. https://www.silverinstitute.org/wp-content/uploads/2011/07/futuresilverindustrialdemand.pdf
Industriële toepassing
Goud wordt slechts in geringe mate gebruikt in de industrie met ongeveer 15% van de jaarlijkse productie die in 2017 industrieel werd gebruikt. Voor zilver is het echter een ander verhaal. In 2017 ging een kleine 60% van alle vraag naar zilver naar de industrie. https://www.statista.com/statistics/253345/global-silver-demand-by-purpose/.
Jaarlijks worden er tussen de 100 miljoen en 200 miljoen ounces zilver meer gevraagd dan gemijnd. De bovengrondse voorraad zilver slinkt als gevolg. En die totale vraag blijft stijgen. Dat komt door de relatief lage prijs van zilver en de duizenden toepassingen waarvoor zilver een oplossing biedt.
Wat betekent die huidige verhouding
De huidige verhouding goud zilver lijkt door de hierboven genoemde statistieken wellicht wat uit balans. En toch is het al jaren de realiteit. In dat geval is het altijd raadzaam om een lange termijnperspectief toe te passen. En dat perspectief laat zien dat ondanks dat er afwijkingen kunnen ontstaan en hoelang die ook duren, het gemiddelde altijd weer wordt gevonden. Het is zelfs zo dat hoe langer de afwijking duurt, hoe groter de kans op terugkeer naar het gemiddelde. Dat betekent kansen maar ook dat de investeerder in zilver erbij gebaat is om de periode van investering in acht te nemen.