Centrale banken wereldwijd overwegen een dynamischere aanpak van het monetaire beleid als reactie op onvoorspelbare inflatie en economische output, beïnvloed door kwetsbare toeleveringsketens. Deze verschuiving in strategie komt na een periode van snelle inflatiepieken gevolgd door snelle disinflatie, aangewakkerd door de COVID-19-pandemie en het conflict in Oekraïne. Ondanks deze uitdagingen hebben economieën significante neergang weten te vermijden, een situatie die wordt omschreven als een "zachte landing".
De Bank for International Settlements (BIS) heeft gewezen op de mogelijkheid van frequentere aanbodschokken en grilliger inflatie in het huidige mondiale economische klimaat. BIS-plaatsvervangend algemeen directeur Andrea Maechler benadrukte in een toespraak in Londen deze week dat centrale banken meer aandacht moeten besteden aan aanbodschokken, die historisch gezien als tijdelijke inflatoire factoren werden beschouwd. Maechler wees erop dat steilere aanbod- en Phillips-curves, die de relatie tussen werkloosheid en lonen illustreren, grotere prijsbewegingen suggereren voor verschuivingen in de output.
Post-pandemische arbeidstekorten hebben bijvoorbeeld geleid tot loonsverhogingen omdat bedrijven snel wilden uitbreiden. Bovendien hebben verstoringen in overzeese leveringen, zoals de energieprijsstijging na de invasie in Oekraïne, scherpere effecten op de algemene prijzen veroorzaakt. Maechler merkte op dat de impact op de inflatie meer uitgesproken en sneller was omdat het plaatsvond toen de inflatiecijfers al boven de doelstellingen van de centrale banken lagen.
Centrale banken wordt geadviseerd voorzichtig te zijn in hun reactie op aanbodschokken, die naar verwachting vaker zullen voorkomen door factoren als de-globalisering, geopolitieke spanningen, krimpende beroepsbevolking, hoge overheidsschuld, klimaatverandering en de overgang naar groene energie. Een "krachtiger" beleidsreactie kan nodig zijn om te voorkomen dat korte-termijn inflatievolatiliteit de langetermijnverwachtingen en het vertrouwen in de 2% inflatiedoelstelling beïnvloedt.
Interessant genoeg suggereerde Maechler dat steile aanbodcurves kunnen betekenen dat lonen en prijzen mogelijk terugkeren naar de doelstellingen met slechts milde effecten op de output door verhoogde rentetarieven. Dit zou de huidige vooruitzichten voor een zachte landing in economieën kunnen verklaren, vooral in arbeidsmarkten met steilere Phillips-curves dan in het verleden.
De Europese Centrale Bank-beleidsmaker Mario Centeno wees onlangs op het risico dat de inflatie onder de doelstelling zou kunnen dalen, wat de economische groei zou kunnen belemmeren. Als reactie op dalende maandelijkse prijzen en een jaarlijkse inflatie die onder de 1% zakte, vermeldde de nieuwe voorzitter van de Zwitserse Nationale Bank, Martin Schlegel, dat negatieve rentetarieven niet van tafel waren. De Bank of England heeft ook aangegeven dat er mogelijk een versnelling komt in het verlagen van de Britse rentetarieven, waarbij gouverneur Andrew Bailey de mogelijkheid noemde om "iets agressiever" te zijn.
Voor beleggers suggereert dit een volatieler rentelandschap in de toekomst. Als bredere economieën echter effectief kunnen navigeren door fluctuerende prijzen en leenkosten, zou dit gunstige vooruitzichten kunnen bieden voor bedrijfswinsten en aandelen.
Reuters heeft bijgedragen aan dit artikel.
Dit artikel is vertaald met behulp van kunstmatige intelligentie. Raadpleeg voor meer informatie onze gebruiksvoorwaarden.