Inflatie - The talk of the town

Als er iets ‘the talk of the town’ is dan is het wel de inflatie en de impact daarvan op de consument, economie en de beurzen. Niet verwonderlijk als je leest dat de Duitse inflatie ten opzichte van een jaar geleden over de maand september uitgekomen is op 4,1 procent en de groothandelsprijzen in Duitsland zelfs met 13,2 procent zijn gestegen. Dat is een fikse inhaalslag, want die groothandelsprijzen waren sinds juli 2019 tot en met begin dit jaar steeds lager geworden. Als je bedenkt dat dit cijfer in september 2019 uitkwam op -1,9 procent en in september 2020 op -1,8 procent, dan kom je over de afgelopen drie jaar uit op een gemiddelde jaarlijkse stijging van net geen 3 procent. Zo bezien valt het dan wel weer mee.

Maar niets is zo goed tegen hoge prijzen als hoge prijzen, dus mocht die inhaalslag binnenkort ten einde komen en worden de prijsstijgingen een halt toegeroepen, dan heb je over een jaar bezien al geen inflatie meer. Ze hoeven niet eens te dalen. Hoe dan ook, in dit omgevingsklimaat doe je er als belegger verstandig aan om aandelen van bedrijven te selecteren die over pricing power beschikken, want iemand zal die rekening moeten betalen.

Kleurrijke overname met Nederlands tintje

Het Zwitserse geur- en smaakstoffenconcern Givaudan (SIX:GIVN) maakte deze week voor de presentatie van zijn derde kwartaal omzetcijfers en passant ook nog even de overname van het in de Verenigde Staten gevestigde DDW ‘The Color House’ bekend. Dit bedrijf werd in 1865 opgericht door de Nederlandse immigrant Douw Ditmars Williamson en leverde mout en gebrande suikers aan de brouwerijen. Nu 155 jaar later heeft DDW wereldwijd 12 productiefaciliteiten en heeft het een leidende positie opgebouwd in het creëren van natuurlijke voedingskleuren voor de voedsel- en drankenindustrie.

Volgens Louie D’Amico, president van Taste & Wellbeing bij Givaudan, zal de productportfolio en innovatieve pijplijn van DDW hen in staat stellen om een wereldspeler in natuurlijke kleurenstoffen te worden. Gecombineerd met de geur- en smaakstoffen zal dit nog meer de zintuigen van de consument gaan prikkelen. Wat betreft de overnamesom maakte Givaudan geen financiële details bekend maar het meldde wel dat het van plan is deze middels schulden te financieren. Gezien de robuuste balans en A- rating bij S&P mag dat geen problemen opleveren. Pro forma zou DDW vorig jaar ongeveer 140 miljoen dollar aan omzet hebben toegevoegd.

Over de derdekwartaalcijfers van Givaudan mochten de beleggers niet klagen. De omzet van Givaudan steeg in de eerste 9 maanden van het jaar naar 5,07 miljard Zwitserse frank, en toename van 7,7 procent op vergelijkbare basis en van 5,8 procent in Zwitserse franken. De omzet bij Taste & Wellbeing (smaak- en welzijnsproducten) steeg op vergelijkbare basis met 7,2 procent naar 2,72 miljard Zwitserse frank en Fragrance & Beauty (parfum- en schoonheidsproducten) boekte een omzet van 2,35 miljard Zwitserse frank, een stijging van 8,4 procent. Over het derde kwartaal steeg de omzet van Givaudan met 7,4 procent naar 1,69 miljard, waar de consensus van de analisten op een stijging van 6,63 procent lag. Een gematigder tempo ten opzichte van de eerste 6 maanden van het jaar, maar nog ruim boven de doelstellingen die Givaudan voor 2020-2025 heeft geformuleerd. Dat is een jaarlijkse autonome omzetgroei van 4-5 procent en een vrije cash flow van ten minste 12 procent.

Helaas betrof het alleen omzetcijfers, want in deze tijden ben je toch nieuwsgierig hoe Givaudan met de gestegen kosten omgaat. Gelukkig heeft het concern op dat vlak een goede naam opgebouwd. Het beschikt over redelijk wat pricing power en zit halfjaarlijks met zijn afnemers om tafel om nieuwe prijsafspraken te maken. Geur en smaak zijn namelijk leidend in de keuze van de consument. Voor parfum en eau de toilette is de geur voor 78 procent bepalend voor die keuze, het merk an sich is dat voor slechts 5 procent. Maar de kosten van de geurstof voor parfums bedragen slechts 4-6 procent van de totale kosten.

Voor smaakstoffen ligt dit percentage lager, maar is het nog steeds aanzienlijk. Bij voeding is smaak 45 procent bepalend voor de keuze van de consument. Hier is het merk wel belangrijker maar toch veel minder met 30 procent. De kosten van de smaakstoffen bedragen slechts 0,5-2 procent van de totale kosten.

De kosten van de geur- en smaakstoffen maken kortom een beperkt deel van de productkosten uit, maar hebben een significante invloed op de beslissing van consumenten. Voor producenten als Givaudan is dit prettig want prijsverhogingen worden door de klant daardoor redelijk eenvoudig geaccepteerd. Nu het concern ook nog een wereldspeler gaat worden op het gebied van natuurlijke kleurstoffen, lijkt die onderhandelingspositie alleen maar sterker te worden.