Gisteravond heeft Biden de jaarlijkse speech van de Amerikaanse president uitgesproken.
Dit is de kans voor de zittende Amerikaanse president om het volk rechtstreeks toe te spreken. Het krijgt enorm veel media aandacht en is dus heel belangrijk.
Er was uiteraard aandacht voor Rusland. Helaas was de speech wat mij betreft redelijk mat.
Biden wist in mijn ogen niet echt ‘los’ te komen. Hij toont weinig bevlogenheid terwijl Pelosi er achter af en toe in mijn ogen veel te veel gemaakt enthousiast was.
Het is ook overduidelijk dat er geen enkele brug richting de Republikeinen open is. Dat laatste ligt overigens niet aan Biden. Het is de keuze van de Republikeinen om dwars te blijven liggen met niet meer reden dan dwars te blijven liggen.
Een mooi voorbeeld daarvan is dat de Republikeinse Senatoren wel in eigen staat doen alsof ze veel bereikt hebben, maar daar net doen alsof ze vóór bepaalde wetten gestemd hebben die goed zijn voor de mensen, terwijl ze in realiteit in Washington tegen stemden.
Biden was niet in staat deze hypocrisie keihard aan de kaak te stellen. Hij leek te vergeten dat de verkiezingsstrijd allang begonnen is en de cijfers geven aan dat hij nu zwaar op verlies staat.