Om maar eens met een verbastering uit Hamlet van Shakespeare te beginnen, de komende week kan wel eens een belangrijke week voor de koers van de S&P500 index worden.
Zoals wellicht bekend dient deze index als benchmark voor mijn bias ten opzichte van de Amerikaanse aandelenmarkt. Omdat ik, vanwege de prettige beurstijden en het volume, hoofdzakelijk in Amerikaanse aandelen handel is deze ‘moeder’ van de indices van groot belang.
De neerwaartse trend wordt op de daggrafiek van afgelopen vrijdag op drie verschillende manieren bevestigd. Niet helemaal toevallig zijn dit ook de manieren die ik onlangs tijdens een presentatie aan beleggers heb toegelicht.
De eerste manier zijn de meerdere zogenaamde lower lows en higher lows. Dan is er het neerwaarts trendkanaal waarin de koers zich beweegt en tot slot is er het neerwaarts 50 moving average. Op de lijngrafiek die ikzelf altijd voor de benchmark gebruik, zijn ook het 200 moving average en de VWAP op jaarbasis neerwaarts gericht. Het volume van afgelopen vrijdag van 178 miljoen lots kwam daarbij ook voor een groot gedeelte van verkopers.
Waarom ik voor de titel van deze analyse heb gekozen is vanwege het feit dat de koers het weerstandsniveau heeft bereikt dat wordt gevormd door het 50% retracement niveau, je weet wel niet uit de reeks van Fibonacci, dat is uitgezet over de meest recente daling tussen 8 en 16 juni én het ronde getal van 3900 punten waarvan bekend is dat institutionele beleggers er graag op handelen.
Het is deze week, voor mij in ieder geval, de vraag of deze weerstand het houdt, of dat er op dit niveau een kantelpunt wordt gevormd. We gaan het meemaken.