Beurstrends 26 maart
In eerste instantie zorgde het reddingsplan voor Cyprus voor optimisme op de financiële markten, maar het sentiment draaide scherp na uitspraken van Eurogroepvoorzitter Jeroen Dijsselbloem. In een interview met persbureau Reuters stelde Dijsselbloem dat Cyprus een 'blauwdruk' zou zijn voor toekomstige reddingen van banken in problemen.
De Eurogroepvoorzitter meldde: 'Het risico van de financiële sector overhevelen naar de overheid, (zoals eerder gebeurde, red.) was niet de juiste aanpak'. Volgens hem zou de nieuwe aanpak het zeer onwaarschijnlijk maken dat het Europese noodfonds van EUR 500 miljard ooit zou moeten worden aangesproken voor de herfinanciering van banken. In plaats daarvan zouden aandeel- en obligatiehouders moeten bijspringen en indien noodzakelijk zouden ook houders van onverzekerde deposito's moeten meebetalen aan de redding.
Na deze uitspraken leek het opeens veel waarschijnlijker dat bankruns en massale verkopen van obligaties zullen optreden zodra een land op het punt staat om noodsteun te vragen. Hierop werden beleggers meer risico-avers. Als gevolg daarvan profiteerden Amerikaanse en Duitse staatsobligaties van de vraag naar een veilige haven, leverden aandelenmarkten hun eerdere winsten weer in, daalden Spaanse en Italiaanse staatsobligaties flink en daalde de EUR/USD onder de grens van 1,29.
...maar Cyprus blijft een geval apart
De uitspraken van Dijsselbloem waren verbijsterend, maar we blijven Cyprus zien als een geval apart. Door de enorme omvang van de bankensector ten opzichte van de Cypriotische economie, moest er wel om een aanzienlijke bijdrage van grote spaarders gevraagd worden, om op die manier de schulden houdbaar te houden. Daarnaast waren flinke bedragen op Cyprus gestald door depositohouders van buiten Europa. Het is lastig te rechtvaardigen dat Europese belastingbetalers betalen voor de redding van die buitenlandse spaarders. Tot slot zagen we, ondanks het veiligheidsnet van de ECB waardoor financiële markten niet te springerig kunnen reageren, toch een scherpe reactie op de beurzen na het interview. Dat wijst erop dat er maar een beperkte mogelijkheid is voor het vragen van forse bijdragen van de private sector bij toekomstige reddingen.
In eerste instantie zorgde het reddingsplan voor Cyprus voor optimisme op de financiële markten, maar het sentiment draaide scherp na uitspraken van Eurogroepvoorzitter Jeroen Dijsselbloem. In een interview met persbureau Reuters stelde Dijsselbloem dat Cyprus een 'blauwdruk' zou zijn voor toekomstige reddingen van banken in problemen.
De Eurogroepvoorzitter meldde: 'Het risico van de financiële sector overhevelen naar de overheid, (zoals eerder gebeurde, red.) was niet de juiste aanpak'. Volgens hem zou de nieuwe aanpak het zeer onwaarschijnlijk maken dat het Europese noodfonds van EUR 500 miljard ooit zou moeten worden aangesproken voor de herfinanciering van banken. In plaats daarvan zouden aandeel- en obligatiehouders moeten bijspringen en indien noodzakelijk zouden ook houders van onverzekerde deposito's moeten meebetalen aan de redding.
Na deze uitspraken leek het opeens veel waarschijnlijker dat bankruns en massale verkopen van obligaties zullen optreden zodra een land op het punt staat om noodsteun te vragen. Hierop werden beleggers meer risico-avers. Als gevolg daarvan profiteerden Amerikaanse en Duitse staatsobligaties van de vraag naar een veilige haven, leverden aandelenmarkten hun eerdere winsten weer in, daalden Spaanse en Italiaanse staatsobligaties flink en daalde de EUR/USD onder de grens van 1,29.
...maar Cyprus blijft een geval apart
De uitspraken van Dijsselbloem waren verbijsterend, maar we blijven Cyprus zien als een geval apart. Door de enorme omvang van de bankensector ten opzichte van de Cypriotische economie, moest er wel om een aanzienlijke bijdrage van grote spaarders gevraagd worden, om op die manier de schulden houdbaar te houden. Daarnaast waren flinke bedragen op Cyprus gestald door depositohouders van buiten Europa. Het is lastig te rechtvaardigen dat Europese belastingbetalers betalen voor de redding van die buitenlandse spaarders. Tot slot zagen we, ondanks het veiligheidsnet van de ECB waardoor financiële markten niet te springerig kunnen reageren, toch een scherpe reactie op de beurzen na het interview. Dat wijst erop dat er maar een beperkte mogelijkheid is voor het vragen van forse bijdragen van de private sector bij toekomstige reddingen.