Europese aandelenmarkten handelen negatief, met de nadruk op Italië, dat vandaag een interne vergadering heeft belegd. Het land moet uiterlijk morgen zijn begrotingen opnieuw aan de Europese Commissie presenteren. De spanning is verschoven naar de markten, met Italiaanse banken die momenteel met 0,7% zijn gedaald. Het negatieve effect heeft zich ook verspreid naar Spaanse banken, die vlak genoteerd staan met een aantal van hun effecten in het rood.
"De minister van Economie, Giovanni Tria, de meest gematigde van allemaal, probeert signalen naar Brussel te sturen," zegt José Luis Cárpatos, CEO van Serenity Markets.
"Om het ronduit te zeggen: de afkalvingen beginnen. Op het moment zijn ze nog klein, maar waarschijnlijk zullen ze oplopen. Tria heeft gezegd dat de hij bereid is om de utopische groeidoelstellingen van de Italiaanse regering te verlagen en om onmiddellijk aanpassingsclausules voor de uitgaven in te voeren als de cijfers niet stijgen. Het is duidelijk dat dit voor Brussel verre van voldoende zal zijn om deze begrotingen te aanvaarden, maar de eerste stappen in de richting van toenadering zijn er in ieder geval."
Dit vooruitzicht is al beter dan de eerdere houding van de Italianen, denkt Cárpatos. "Tot nu toe was de Italiaanse regering volledig gesloten voor elke verandering."
Bankinter-analisten wachten de berichten nog even af.
"We zullen zien wat hij presenteert en of zijn ideeën al dan niet worden geaccepteerd. Het lijkt moeilijk voor Italië om zijn positie om te buigen en het lijkt nog moeilijker voor de Europese Commissie om zijn eigen positie te verzachten. Vooral als we bedenken dat de EC vorige week zijn groeiraming voor Italië in 2019 heeft verlaagd van 1,7% van zijn vorige prognose naar 1,2%, en dat tegenover de Italiaanse schatting van 1,5%. Dit leidt tot een geschat tekort van 2,9%, een niveau dat contrasteert met de 2,4% in de door de EC afgewezen begrotingen."
Volgens Renta 4 moeten we zowel naar de meningen van de onderhandelaars als naar de economische cijfers kijken.
"De mate van bereidheid om standpunten met elkaar te verzoenen of de confrontatie te intensiveren zal afhangen van de ontwikkeling van de financieringskosten en de Italiaanse risicopremie, die stabiel blijft op een niveau van 300 basispunten. Op dit moment lijkt Italië niet erg bereid om aan zijn begrotingen te sleutelen, hoewel de meest recente informatie erop wijst dat de Italiaanse regering de verlaging van de BBP-raming voor 2019 bestudeerde om te proberen tot een akkoord te komen en zo de tekortdoelstelling van 2,4% niet te overschrijden."
Ook andere landen in de Europese periferie tellen mee voor de uiteindelijke consequenties van dit Italiaanse vraagstuk. "Het is waarschijnlijk dat de rest van de eurozone speciale aandacht zal besteden aan wat de markten van de perifere landen doen," zegt Link Securities. "Dit zijn markten die tot nu toe in staat zijn geweest om besmetting voor een groot deel te voorkomen, maar we zijn er niet zeker van dat ze dat nog veel langer kunnen blijven doen."
De experts van Link Securities voegen hieraan toe dat, in dit scenario, de positie van de Europese Centrale Bank (ECB) "zeer complex is"
"De ECB is vooralsnog van plan om te stoppen met het kopen van schulden, als onderdeel van haar grotere strategie om monetaire stimuli te verminderen. Als de ECB in januari stopt met het kopen van schulden, zonder dat de Italiaanse crisis is opgelost, dan zullen de obligatiemarkten van dit land - en waarschijnlijk van andere landen aan de periferie van de euro - ernstig kunnen lijden onder de gevolgen."