Ik las laatst op Yahoo Finance: “Jim Chanos says there’s a culture of lying in Silicon Valley and Theranos was the tip of the iceberg.”
Waar Jim het liegen noemt, noemen de managers het totaal anders. Het is in hun ogen een toegestane management stijl. Een stijl die kán werken, zoals Steve Jobs zo mooi aantoonde. Meestal echter, en dat bleek ook bij Theranos, is het jezelf en vooral anderen bedonderen met veel te optimistische geluiden over de kansen van je bedrijf.
Voor de managers is het een kwestie van iedereen doen geloven dat je bedrijf zo goed is, dat ze er dan naar gaan handelen. Een alternatief is dreigen met een doemverhaal over concurrentie.
Steve Jobs gaf ooit zijn ontwikkelaars aan dat Kodak en Microsoft (NASDAQ:MSFT) al een manier hadden gevonden om schermblokken op het computerscherm over elkaar heen te leggen. Hij gaf ze 48 uur om het voor elkaar te krijgen. Zouden ze het niet redden, dan zag hij geen reden meer om ze nog langer in dienst te houden, want dan waren ze slechter dan de techneuten van de concurrentie. Het was gelogen, Kodak en Microsoft konden dat niet, maar binnen 48 uur was het de ontwikkelaars van Apple (NASDAQ:AAPL) wel gelukt.
Nu vinden we het heel gewoon om schermpje over schermpje te leggen. Was dat ooit een uitdaging? Ja, het was tot dat moment nooit iemand gelukt. Door te liegen (perceptiemanagement in zijn ogen) kon hij alles uit zijn ontwikkelaars trekken. Zonder die druk hadden ze waarschijnlijk nog jaren nodig gehad om het voor elkaar te krijgen.