Lagere rente, hogere koersen

Het kan snel gaan. Na een enorm slecht eerste halfjaar beleefden beleggers in juli de beste maand sinds april 2020. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat daarmee het leed ineens geleden is, maar de vlag hangt er in ieder geval minder negatief bij. Of het positieve sentiment aanhoudt zal de tijd moeten leren.

Op zich moet je je ook afvragen of de beurzen de afgelopen maand wel op een mogelijke omkering van het sentiment zijn opgelopen, want op zich is er in de macro-omstandigheden natuurlijk niet zo heel veel veranderd. We hebben nog steeds te maken met hoge energie- en voedselprijzen en dus met een hoge inflatie en centrale bankiers zijn aan het verkrappen. Het is vooral de lange rente die de afgelopen tijd weer relatief fors is gedaald. De Amerikaanse tienjaarsrente is weer tot 2,67 procent gezakt, fors onder de piek van bijna 3,5 procent van een maand geleden, de Nederlandse is gedaald naar 1,10 procent en de Duitse naar 0,81 procent. 

Bovendien verloopt het cijferseizoen tot op heden best prima. In een groot aantal gevallen vielen de resultaten veel minder slecht uit dan vooraf was gevreesd. Dat bleek ook uit de marktreacties. Zelfs als bedrijven iets minder dan verwachte cijfers rapporteren, bleef een grote negatieve marktreactie uit. Dat betekent dat er wel heel veel negatief nieuws was en is ingeprijsd. Toch laten de bedrijven uit de S&P 500 die tot op heden de boeken hebben geopend gemiddeld de laagste winstgroei zien sinds het vierde kwartaal van 2020. Dat is deels toe te schrijven aan de ongunstige vergelijkingsbasis. Een jaar eerder schoten de economie en bedrijven als een raket uit de startblokken nadat we uit de lockdowns als gevolg van corona kwamen met enorme groeipercentages als resultaat. Bovendien werden de economieën wereldwijd toen zwaar ondersteund door centrale bankiers en overheden, terwijl er nu overal op de rem wordt gestaan.

Dat laatste werd het afgelopen weekend nog maar eens gedaan door Neel Kashkari, president van de centrale bank van Minneapolis. Volgens hem is de Fed er alles aan gelegen de inflatie te laten dalen tot het lange termijn doel van rond 2 procent. Naar zijn mening vormt de huidige hoge inflatie een groter gevaar dan een mogelijke recessie. De PCE-inflatie, waarnaar de Fed kijkt voor haar rentebeslissingen, kwam afgelopen vrijdag met 6,8 procent op jaarbasis hoger uit dan verwacht. Sterker nog, daarmee bereikte de PCE-inflatie het hoogste niveau van de afgelopen 40 jaar. De kern PCE-index, dus exclusief de volatiele voedsel- en energieprijzen, steeg met 4,8 procent. Zo bezien is er dus nog genoeg werk aan de winkel voor de Fed.

Volgens de cijfers zou de Amerikaanse economie met twee achtereenvolgende kwartalen van krimp inmiddels in een recessie verkeren. Dat strookt echter niet met hoe sterk de arbeidsmarkt in de Verenigde Staten nog steeds is. Vorige maand stegen de nonfarm payrolls met 372.000 en kwam het werkloosheidspercentage uit op 3,6 procent. Vrijdag aanstaande, de eerste vrijdag van augustus, worden er nieuwe cijfers gepubliceerd.

Minister van Financiën Janet Yellen haastte zich ook om te zeggen dat het hier om een technische recessie gaat, maar dat volgens haar de Amerikaanse economie (nog) niet in een echte recessie verkeert, al is het aan het NBER (National Bureau of Economic Research) om dat officieel te bepalen. Dat onafhankelijke bureau spreekt van een recessie als er sprake is van een significante daling in de activiteit in de brede economie die meer dan een paar maanden duurt. En nu wil het geval dat de zes variabelen waarop het NBER haar oordeel baseert sinds december allemaal zijn gestegen. We hebben het dan naast de werkgelegenheid over zaken als het persoonlijke inkomen, de industriële productie en de consumentenuitgaven. Die zijn nog steeds sterk al zien wel dat de gemiddelde consumentenbestedingen als gevolg van de hoge inflatie afnemen net als het vrij besteedbare inkomen. Dat geldt niet alleen meer voor de consumenten met een lager budget, maar inmiddels ook voor de middeninkomens. Gezien de gedaalde rentes houdt de markt al rekening met mindere economische tijden.