Vorige week stelde deze column dat Donald Trump een creatieve oplossing zou gaan bedenken om de olieprijzen omlaag te krijgen als Saudi-Arabië niet snel zou stoppen met zijn productiebeperking. Nu de volledige productie van Iran wordt geboycot, heeft Trump het nodig dat Saoedi-Arabië hem tegemoetkomt. Vrijdag maakte hij onze voorspelling dan ook waar door de markt op te drijven met een belachelijk verhaal.
Trump zei dat hij de OPEC had "gebeld" om de binnenlandse benzineprijzen omlaag te krijgen. De pompprijzen waren al aan het dalen, kondigde hij trots aan. Geen van beide verklaringen was waar, om duidelijke redenen. De prijs van Amerikaanse benzine wordt evenzeer bepaald door de vraag naar brandstof, de voorraden en de raffinagemarges, als door de ruwe olie die uit zowel de OPEC-landen als uit lokale boormachines komt.
Op dezelfde dag als Trumps uitspraken meldde de Amerikaanse oliemaatschappij AAA een stijging van 27% in de pompprijzen van 2019 tot nu toe. Daarnaast ontkende de secretaris-generaal Mohammed Barkindo van OPEC dat hij had gesproken met de Amerikaanse president.
En toch bracht het verhaal van Trump de olierally tot een stop. Oliestieren leden vrijdag een onverwacht verlies van 3%, en vanochtend gingen de dalingen verder in de Aziatische handel. ANZ Bank geeft een brede interpretatie van de woorden van Trump door te stellen dat hij waarschijnlijk “met Saoedi-Arabië heeft overlegd over compensatie van de afgebroken Iraanse leveringen door de stromen elders te verhogen.”
Presidenten worden zelden zo zacht aangepakt door energiebankiers. Het is daarbij onduidelijk hoe veel handelaren Trump op vrijdag echt geloofden, en hoe veel van hen slechts een excuus zochten om winst te nemen na een monsterlijke zeven weken durende rally. Hoewel hij verwijderd is van zijn zesmaands hoogtepunt van $65 per vat van vorige week, is West Texas Intermediate nog steeds 39% hoger dan begin dit jaar. Voor Brent is de winst 33%, zelfs na het afglijden van de piek van $75 van vorige week.
Angst voor meer Trump-grappen
Hoe dan ook schijnt de vrees voor onverwachte acties van Trump – zoals het afschaffen van de vrijstellingen voor kopers van Iraanse olie – even veel te gelden in de markt als de vrees dat de prijzen hoger zullen gaan door de duidelijke onwil van OPEC-chef Saudi-Arabië om de productie uit voorzorg te verhogen.
Oliestieren hebben goede redenen om te vrezen voor Trump: Hij was in eerste instantie verantwoordelijk voor het opdrijven van WTI tot 65 dollar en brent tot 75 dollar met zijn hernieuwde belofte om Iran van de markt te vegen. Niemand is vergeten hoe Trump vervolgens een instorting van 40% in het vierde kwartaal van 2018 veroorzaakte door eerst OPEC tot een productieverhoging te verleiden en daarna sanctievrijstellingen voor Iraanse olie aan landen uit te delen alsof het snoepjes waren.
Ondanks afzonderlijke Amerikaanse sancties op Venezolaanse olie en andere productie-uitval in Libië en Angola denken sommigen dat de markt overbought is en rijp voor een correctie. Om die reden is er zorg over welke “kogels” Trump nu weer zal afvuren om de olierally neer te schieten. Trump zal er immers belang bij hebben dat de benzineprijs laag blijft tussen nu en het hoogtepunt van zijn herverkiezingscampagne van 2020.
Saoedi’s kunnen Amerikaanse president ook stilzwijgend helpen
Terwijl de Saoedi's de vraag van Trump naar meer olie publiekelijk hebben genegeerd, werken ze misschien stilzwijgend toch aan het verhogen van de productie.
Het in New York gevestigde Energy Intelligence meldde in zijn wekelijkse nota op vrijdag dat Saudi-Arabië de OPEC/niet-OPEC-alliantie, die het met moeite creëerde in 2016, graag in stand wil houden als hulpmiddel om de markt te stabiliseren – zelfs al is dat “slechts oppervlakkig.”
Sommige verandering lijken echter “onvermijdelijk, met prijzen die hoger tikken en de toenemende verstoringen van de levering.”
“Aanwijzingen tot dusver suggereren dat de Saoedische productie in mei weer boven de 10 miljoen vaten per dag zal komen. Deze verhogingen zijn echter alleen maar bedoeld om aan de seizoengebonden binnenlandse vraag tegemoet te komen, en niet om de markt te overstromen met olie zonder dat klanten daarom hebben gesmeekt.”
Ondertussen heeft Rusland China verteld dat het extra capaciteit heeft om aan Peking te leveren. China heeft er geen geheim van gemaakt dat het ontevreden is over het Amerikaanse verbod om Iraanse olie te kopen. De Russische zet is belangrijk, omdat veel van de productiebeperkingen door OPEC+ door Saoedi-Arabië en bondgenoot Rusland werden aangestuurd.
Edward Moya, analist bij futuresmakelaar OANDA, zei tegen Reuters dat Rusland “alle reden lijkt te hebben om de productie weer op te voeren.”
"Het basisscenario lijkt te worden (dat) de OPEC+ het niet eens zal worden over een verlenging van de productieverminderingen, afgezien van een paar aanpassingen om het tekort van Iran te dekken.”
Nogmaals $1.300 voor goud?
Goudliefhebbers zouden deze week de prijsstelling van $1.300 weer kunnen behalen, nu de dollar verslapt dankzij de kleinere kans op een nieuwe renteverhoging door de Federal Reserve en diens voorzichtige monetaire plan sinds begin dit jaar.
De opleving van vrijdag in spotgoud en goud futures hield vooral een belofte in voor degenen die long zijn gegaan op het edelmetaal, aangezien deze rally na een sterkere kwartaallezing van het Amerikaanse bbp kwam. Dit was een cijfer dat juist de aanzet zou moeten geven tot een rally van de dollar-aandelen.
Hoewel goud meer dan 4% is gedaald na zijn piek in februari, schetst het herstel vanaf zijn viermaands dieptepunt van vorige week een neutraal beeld in de technische grafieken. Dat stelt technisch analist Wang Tao van Reuters.
Goldman Sachs (NYSE:GS) zegt dat de goudaankopen van centrale banken ook sterk zijn geweest. Dat is een andere factor die een terugkeer van goud naar de $1.300 zou kunnen ondersteunen.