De macht van dividend

Grondlegger van dividendbeleggen

Oliemagnaat John D. Rockefeller was een van de rijkste mensen aller tijden. Hij was de president van Standard Oil Company, het olieconcern dat later gedwongen opgesplitst werd in zes verschillende bedrijven. Uit zijn monopolie zijn onder meer ExxonMobil (NYSE:XOM), BP (LON:BP), Chevron (NYSE:CVX), Gulf Oil (BO:GOLU) en Texaco voortgekomen. Bekend van hem is de opmerking: “Do you know the only thing that gives me pleasure? It’s to see my dividends coming in”. Daarmee was hij niet alleen de grondlegger van de grote olieconcerns, maar ook een pionier in het dividendbeleggen. 

Achtste wereldwonder

Een andere historische grootheid, de natuurkundige Albert Einstein, antwoordde ooit op de vraag wat hij het achtste wereldwonder vond. Zijn antwoord was samengestelde rente, beter bekend als het rente-op-rente-effect. Voor beleggers in aandelen is er eigenlijk sprake van rendement-op-rendement. Wanneer beleggingen meer waard worden, maar er wordt geen geld aan de portefeuille onttrokken, dan kan er over het eerdere rendement ook weer rendement worden gemaakt. Op langere termijn zorgt dividend voor een verrassend groot aandeel in die groei. Het kan al snel de helft van het totale rendement uitmaken. 

Herbelegging

De kracht van dividendrendement wordt duidelijker wanneer de jaarlijkse uitkering wordt herbelegd. Stel een belegger investeert 1.000 euro in aandelen en ontvangt jaarlijks 4 procent dividend. Wanneer hij ieder jaar zijn uitgekeerde dividend onttrekt heeft hij na 20 jaar nog steeds 1.000 euro en 20 keer 40 euro ontvangen. Zijn opbrengst is 1.800 euro. Wanneer hij zijn geld echter niet onttrekt, maar jaarlijks herbelegt groeit zijn oorspronkelijke investering aan tot 2191 euro. Dat is 391 euro meer.

Effect stijgt naarmate de tijd verstrijkt

Naarmate de tijd verstrijkt wordt de impact van herbelegde dividenden steeds groter. Stel een belegger had 100 jaar geleden 1000 dollar belegd in de Dow Jones-index. Dat was destijds de enige bestaande index. Na een eeuw zou zijn oorspronkelijke investering zijn aangegroeid tot 370.000 dollar. Dat lijkt aardig, maar wanneer hij ieder jaar het uitgekeerde dividend had herbelegd was hij uitgekomen op 2.713.000 dollar, ruim het zevenvoudige! In die 100 jaar was de bijdrage van de koerswinsten aan zijn totale rendement een slordige 14 procent. De overige 86 procent was het resultaat van de steeds herbelegde dividenden.

Yield On Cost

Een ander fenomeen van het dividendbeleggen betreft de Yield On Cost. De YOC is niets anders dan het dividendrendement op de initiële investering. Stel een belegger koopt een aandeel voor 10 euro. Hij ontvangt hierover een dividend van 0,50 euro. De winst per aandeel bedroeg 1 euro. Het bedrijf heeft een dividend payout ratio van 50 procent. Dat wil zeggen het keert steevast de helft van zijn winst uit aan zijn aandeelhouders. Nu groeit de winst per aandeel ieder jaar met 10 procent. Na 10 jaar is de winst per aandeel dus 2,59 euro. Het bedrijf is er in geslaagd de payout ratio op 50 procent te houden. Het dividend bedraagt dus na tien jaar afgerond 1,30 euro per aandeel. De YOC bedraagt na 10 jaar echter wel 13 procent!

Zitten blijvers zijn de winnaars

Wanneer het een kwaliteitsaandeel betreft dat zijn marktpositie tientallen jaren of langer weet te handhaven gaat dat uiteindelijk behoorlijk in de papieren lopen. Na 30 jaar zou het dividendrendement zijn opgelopen naar ruim 87 procent. En dat komt ieder jaar binnen zonder er ook maar iets voor te hoeven doen! Insiders weten dat Warren Buffet op deze wijze zijn rijkdom heeft vergaard. Niet door voortdurend in- en uit te stappen, maar door te blijven zitten.

Kwaliteitsbedrijven

Voorwaarde is echter wel dat het bedrijven zijn met een langdurig voordeel op concurrenten. Bedrijven met een sterk merk en een groot marktaandeel. Daardoor hebben ze de kracht om prijzen te laten stijgen zonder dat dit het verkoopvolume aantast. Het geeft hun het vermogen om winst en dividend te laten groeien in goede en in slechte tijden.

Niet de hoogte maar de groei

In hun jacht op dividend moeten beleggers zich niet laten leiden door bedrijven die een zo hoog mogelijk dividend uitkeren. Een hoog dividend kan wijzen op een onderneming in moeilijkheden. Het dividend is hoog omdat de aandelen zijn gedaald als gevolg van financiële problemen of andere moeilijkheden. Het hoge dividend zal waarschijnlijk geen stand houden. Bedrijven die een gezonde balans aanbrengen tussen dividendbetalingen en rendabele investeringen presteren daarentegen beter. Deze zogenoemde dividend aristocraten hebben doorgaans dividendrendementen van 2 tot 5 procent.

Aristocraten en Koningen

Een dividendaristocraat is een bedrijf dat zijn dividend de afgelopen 25 jaar onafgebroken heeft kunnen verhogen. Het zegt iets over de kwaliteit van zo’n bedrijf. Een voorbeeld is Johnson & Johnson (NYSE:JNJ). Nog indrukwekkender zijn bedrijven die hun dividend al meer dan 50 jaar onafgebroken hebben kunnen verhogen, Dividend Kings. Voorbeelden hiervan zijn Procter & Gamble (NYSE:PG) en Coca Cola. Gebruikmaken van het rente-op-rente-effect kan na verloop van tijd tot enorme rendementen leiden. Men hoeft er bovendien maar weinig werk voor te verrichten.