Nadat ik van de markt vanochtend ongenadig de kous op mijn kop heb gekregen, wordt de vaak onderschatte psychologie van het traden weer de keiharde realiteit. Traders weten dat zij eens in de zoveel tijd niet zo plezierig worden verrast, maar de keerzijde hiervan is dat dit net zo vaak in positieve zin is. Men weet dat verliezen er nu eenmaal bij horen, maar om nu te zeggen dat het leuk is om in één week, de hele winst van de vorige maand te zien verdampen,…….. niet echt.
De enige remedie om op de langere termijn succes te boeken met traden en beleggen is om altijd vast te blijven houden aan je strategie en zeker niet, zoals beginnend traders vaak doen, van systeem naar systeem te ‘hoppen’. Immers, een systeem met een positief trackrecord en waar je vertrouwen in hebt gekregen door het uitgebreid te ‘backtesten’, zal altijd weer als een feniks uit het stof oprijzen. In mijn geval stop ik met traden en begin ik de volgende maand gewoon weer opnieuw.
Om echter ‘voeling’ met de markt te blijven houden, heb ik vanochtend de weekgrafiek van de DAX geopend en kreeg hier vrijwel meteen mijn pijnlijke ervaring bevestigd. Nadat de koers in de week van 8 oktober de ondergrens van Fase III heeft doorbroken, is deze ondergrens van 11770 punten na een korte opleving, verleden week getest. De meest ideale ‘last kiss’ is na vijf tot zeven candles, maar in de context van de candle, die een ‘rejection’ van de ondergrens indiceert, ben ik geneigd dit ‘zoentje’ als ‘last kiss’ te interpreteren.
De ‘bullmarkt’ vanaf juli 2016, lijkt voor de Dax toch echt aan het eind te zijn gekomen. Tenminste, als de koers blijft dalen en het niet een ‘normale’ correctie tot aan het 50% ‘retracement’ niveau van 11150 punten blijkt. Voorlopig wordt dit niveau, ondanks het overwegend verkoopvolume, nog door de koers gerespecteerd. Misschien dat ik november open met een ‘shorttrade’ als de candle onder dit niveau sluit. We gaan het afwachten.