Er is nu in Nederland de nodige onrust over de aflossingsvrije hypotheek. Dat was een slimme zet van de banken om ons toch nog in de steeds duurder wordende huizen te kunnen krijgen.
Ze deden er indertijd gezellig ook nog woekerpolissen bij.
Toch ben ik niet ongelukkig met mijn aflossingsvrije hypotheek.
De reden is dat geld steeds minder waard wordt. Ik heb nu een rente van 2% tot de afloopdatum. Ondertussen is het koopkrachtsverlies van geld zo’n 4% per jaar. Dus ieder jaar hoef ik qua koopkracht 4% minder af te lossen. Het blijven wel evenveel euro’s, maar met die euro’s die ik over een jaar of 12 moet aflossen kan de bank steeds minder gaan kopen.
Dat ze dus liever hebben dat ik NU aflos, dat kan ik me wel indenken. Dat concept van aflossingsvrij is uiteindelijk namelijk in hun eigen gezicht ontploft.
Wat ik moet doen, is over twaalf jaar genoeg euro’s hebben om op de aflossingsdatum de hypotheek totaal af te lossen, of genoeg euro’s hebben om die hypotheek dan om te zetten in een gewone lening.
Mijn woekerpolis (want die heb ik ook) heb ik indertijd ingezet op obligaties en later omgezet in aandelen. Dankzij die stap viel het uiteindelijk nog wel mee met de achterstand die ik opliep door de extreem hoge kosten. Zeker toen de compensatie daar nog over heen kwam. Achteraf gezien heb ik alleen ingeleverd op rendement dat ik gemist heb op het compensatiegeld.
Met nu nog twaalf jaar te gaan is al meer dan 40% van het vermogen al bij elkaar gebracht. Dat is niet veel minder dan vooraf gedacht. De grote klappen moeten immers in de laatste jaren komen. 8% rendement op een steeds groter vermogen maakt dat het de laatste jaren steeds sneller gaat. De vraag is uiteraard of die 8% gehaald blijft worden…