Nu de door de media als een 'lichtgewicht' bestempelde topman Philippe Capron zich onlangs heeft teruggetrokken als kandidaat voor de functie van bestuursvoorzitter van Air France-KLM (PA:AIRF), vraagt Herman Stil zich in een artikel in het AD vanochtend wellicht niet helemaal onterecht af hoe het nu verder moet met het gedwongen huwelijk tussen Air France en KLM.
Het gesteggel tussen de bestuurders die lijnrecht staan tegenover elkaar staan over de verdeling van de macht en de rol van de vakbonden binnen Air France-KLM heeft er in ieder geval al voor gezorgd dat pilotenvakbond SNPL er al van overtuigd is dat de partners van het Amerikaanse Delta Air Lines (NYSE:DAL), het Chinese van China Eastern en de Nederlandse partners van KLM uiteindelijk de macht zullen grijpen.
Uit dit alles trek ik als buitenstaander en belegger slechts de conclusie dat het binnen Air France-KLM meer om de macht draait, dan om het gezond en concurrerend maken van het bedrijf. Binnen mijn facebook groep TRADERS TREFPUNT is de tendens om het aandeel te mijden en ook wat mij betreft moet Air France-KLM eerst zijn zaakjes maar eens op orde krijgen. Maar wat zegt de grafiek?
Nadat op 8 februari zowel de prijs als de 50MA door de ondergrens van Fase III zijn gebroken en deze op 16 februari is getest, is het aandeel in Fase IV, de neergang, beland. Voor degenen die het hebben gemist, de kenmerken van de fases en de rest van de strategie zijn overigens uitvoerig beschreven in mijn honderdste artikel voor Investing.com.
Terwijl ik lekker met vakantie was, is Fase I op 13 juni bevestigd doordat de 50MA de fase door de bovengrens van 7,70 euro binnendrong. Nu beweegt de prijs nog netjes binnen de fase, maar als het gerommel in de top van Air France-KLM nog lang aan de gang blijft, betwijfel ik of het aandeel genoeg koopdruk zal genereren om weer in Fase II terecht te komen.