Alleen al in Shanghai (aan de Shanghai Gold Exchange) stijgt de verkoop van goud (de rode kolommen) tot nu toe in 2013 tot ruim 80 % van de totale wereldproductie van goud (de gele kolommen). Op onderstaande grafiek ziet u ook dat de fysieke goudleveranties via de COMEX (de blauwe kolommen) slechts een fractie zijn van zowel de jaarlijkse goudproductie als de goudhandel aan de SGE. Toch is het (nog) de COMEX die de officiele prijs van goud bepaald.
Physical Delivery From Vault: SGE vs COMEX
Aan een buitenstaander is dan ook nauwelijks uit te leggen hoe het komt dat een beurs (de COMEX) waar in verhouding zo weinig fysiek wordt verhandeld zo’n allesbepalende invloed heeft op de goud- en zilverprijs. Het antwoord ligt in het feit dat de prijs tot op heden wordt bepaald door de handel in papieren beloften tot levering. Deze handel in papieren beloften is wel 100 keer keer groter dan de fysieke handel. Het moge duidelijk zijn dat met de transacties die in deze papieren worden verricht flink wordt verdiend door de uitgevers hiervan, de banken.
Het moet echter een kleine kunst zijn voor een vermogende partij om deze papieren handel op te blazen. Immers, je koopt een grote partij beloftes in, en in plaats deze beloftes weer in te wisselen naar beloftes met een latere afloopdatum, fysieke levering te eisen. Gezien de krapte op de fysieke markt zou de leverende partij dan onderuit gaan omdat men het edelmetaal niet heeft, en voila... einde prijsonderdrukking, en einde banken als JPMorgan, en waarschijnlijk ook een lawine van andere faillisementen die wellicht het hele Westers monetaire stelsel overhoop kunnen gooien. En juist om die laatste reden zullen landen als Rusland en China mijn inziens uiterst voorzichtig zijn met het opblazen van de COMEX. Des te langer men het rekt, des te meer goud en zilver men kan binnenharken tegen de huidige weggeefprijzen, en des te beter zijn deze landen voorbereid op het komende nieuwe monetaire stelsel wat gedekt zal worden door beide edelmetalen.
Dat dit spel echter niet eeuwig door zal gaan, moge ook duidelijk zijn. Er komen steeds meer signalen dat Westerse banken hun shortpositie aan het afwikkelen zijn, en zelfs nu al een longpositie hebben ingenomen, om zo te kunnen gaan profiteren van de langverwachte prijsstijging van goud en zilver. Kortom, de ontwikkelingen achter de schermen gaan de goede kant op. Kunst is echter om u niet in de luren te laten leggen door de gebeurtenissen die voor de schermen plaats vinden: goud en zilver weer lager geprijsd, en de mijnbedrijven in goud en zilver die weer op hun kop krijgen.