Dit jaar viert de Europese eenheidsmunt zijn 20ste verjaardag, maar beleggers in euro hebben nog steeds te kampen met lage redementen Een belegging in obligaties van goede kwaliteit euro brengt namelijk nog altijd nauwelijks iets op. Om een fatsoenlijke beloning te krijgen, zal hij dus alternatieve strategieën moeten overwegen en de nodige moed moeten tonen om beloond te worden.
Zoals regelmatig op OBLIS vermeld is één van de pistes die bewandeld kan worden die van diversificatie van de portefeuille. Het is namelijk nog steeds mogelijk om hogere rendementen te realiseren via beleggingen in obligaties in hoogrenderende munten. Dat hieraan risico’s verbonden zijn, werd in het verleden meermaals klaar en duidelijk aangetoond.
Het volstaat om naar vorig jaar te kijken, bijna geen enkele valuta uit de groeilanden sloot ten opzichte van zowel de euro als de dollar in 2018 hoger af. De belegger die had gekozen voor diversificatie richting groeilanden moest dus wisselkoersverliezen voor lief nemen.
Bij de beste leerlingen van de klas vermelden we op de eerste plaats de Mexicaanse peso. Deze profiteerde van een goed onthaalde uitslag van de presidentsverkiezingen tijdens de zomer om ten opzichte van de dollar het jaar ongeveer stabiel af te sluiten. Een gelijkaardige prestatie was weggelegd voor de Thaise bath, maar dit waren wel degelijk de uitzonderingen die de regel bevestigen.
Bij de slechtste presteerders moet op de eerste plaats naar de Argentijnse peso gekeken, die zowat in waarde halveerde. Maar ook de Turkse lira maakte met een verlies van bijna 30% een slechte beurt, terwijl de Zuid-Afrikaanse rand op jaarbasis 12% moest prijsgeven.
Gemiddeld leverden de valuta’s uit de emerging markets maar een bleke prestatie af (-8% volgens de MSCI index). De verklaring hiervoor moet grotendeels gezocht worden bij het optrekken van de rentevoeten in de Verenigde Staten. Daardoor werden beleggingen in dollar aantrekkelijker en werd er geld weggezogen uit de groeilanden.
Er waren echter nog een aantal andere factoren die op de koersen van de valuta’s uit de groeilanden wogen. We vermelden voor de vuist weg de verzwakkende economische groei in China, de daling van de prijzen voor ruwe olie en natuurlijk ook de handelsoorlogen tussen China en de VS.
Is het ergste nu achter de rug ?
De valuta’s uit de groeilanden zijn nu al verschillende jaren in koers gedaald tegenover het duo euro/dollar, zodat men zou kunnen denken dat het ergste achter de rug is. Wat meteen tot gevolg zou hebben dat verschillende munten nu aantrekkelijk gewaardeerd zijn.
Daarbij moeten we uiteraard ook verwijzen naar recente uitspraken gedaan door Jerome Powell. De gouverneur van de Amerikaanse centrale bank stelde een wijziging van de monetaire politiek in het vooruitzicht, wat concreet zou betekenen dat de rente minder snel wordt opgetrokken.
Meer algemeen zou een bescheidenere groei van de wereldeconomie, zoals eerder deze week nog door het IMF werd aangekondigd, de centrale banken van de belangrijkste landen er toe brengen om renteverhogingen op de lange baan te schuiven. En dat is in het voordeel van de valuta’s uit de emerging markets.
Daarnaast mogen de munten uit de groeilanden ook rekenen op steun van de kant van de Chinese monetaire overheden. Deze zijn bereid om de economische groei te stimuleren. Beijing wordt namelijk geconfronteerd met het feit dat de groei van de Chinese economie is teruggevallen tot het laagste niveau in bijna 30 jaar. Bovendien is de hoop ook toegenomen dat er in februari een handelsakkoord tussen China en de VS zal afgesloten worden.
Welke valuta’s verdienen momenteel de voorkeur ?
Een automatische reflex bij de beleggers zou kunnen zijn om op de eerste plaats te kijken naar die valuta’s uit de groeilanden die het sterkst gecorrigeerd zijn in 2018. In de hoop dat deze munten ook het sterkste herstel zouden laten optekenen.
Een verstandigere strategie bestaat er echter uit om te kiezen voor die valuta’s die blijk geven van een positieve dynamiek. Zij zouden namelijk wel eens het best voor de dag kunnen komen.
Tegen die achtergrond kan het de moeite waard zijn om te kijken naar de Braziliaanse real. Deze munt is sterk in de belangstelling komen te staan na de verkiezing van Jair Bolsonaro in oktober 2018 tot nieuwe president. Deze had in zijn verkiezingscampagne namelijk ultraliberale maatregelen beloofd om de economie van zijn land te stimuleren. De Braziliaanse economie is overigens de belangrijkste Zuid-Amerikaanse economie.
Terwijl de beurs van Sao Paulo onlangs zijn hoogste historische peil bereikte, is de koers van de real vanaf het dieptepunt ten opzichte van de euro met 14% gestegen. Deze stijging kadert in een algemene terugkeer van de beleggers op de groeimarkten. Anderzijds noteert de real nog steeds 10% onder het niveau van 12 maanden geleden.
Oblis liet in real de blik vallen op een obligatie met rating « AAA » van de Wereldbank, die een jaarlijks rendement van bijna 7% oplevert tot 2021.
De Mexicaanse peso biedt anderzijds een rendement van 8,60% gedurende 5 jaar op een obligatie van de Duitse bank KfW. Ook de peso bevindt zich in een herstelfase na verkiezing van López Obrador tot president vorig jaar. Daardoor zijn de poiltieke risico’s verbonden aan deze munt een stuk kleiner geworden.
Bij de Aziatische munten valt de Indonesische roupie op. De lopende rekeningen van het grootste Zuid-Oost Aziatisch land moeten nog verbeteren, dit tegen de achtergrond van de beslissing van de regering om de investeringen in de openbare sector te verlagen.
Op de secundaire markt is het mogelijk om een jaarlijks rendement van 7,78% in Indonesische roepies te behalen via de lening die in april 2022 moet worden terugbetaald door de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling E.B.R.D., die ook de rating "AAA" kreeg.
De beleggers kunnen tenslotte ook kijken naar Oost-Europese munten, met op kop de Poolse zloty. De analisten lijken te geloven in deze munt, die kan profiteren van een stevige groei van het BBP als gevolg van een sterke binnenlandse economie.
Deze onderwerp zal binnekort onder de loep in een toekomstig artikel worden.