Een gehavende generatie beleggers

Het einde van de langste ooit

Een maand geleden eindigde op de kop af na elf jaar de langste bullmarket op de beurs ooit. In maart 2009 begon de meest gehate, maar wel langst durende, opgaande aandelenmarkt ooit op de puinhopen van de kredietcrisis. Elf jaar later maakte een gemeen en hardnekkig virus er een eind aan. Wanneer beleggers anno 2020 de balans opmaken over de periode van de afgelopen tien jaar kunnen ze niet anders dan tevreden op deze periode terugkijken. Anders wordt het wanneer we eens een wat langere periode, zeg 20 jaar, in beschouwing nemen. Hoe hebben aandelen het gedaan sinds de eeuwwisseling?

Minder goed

Dan ziet het beeld er toch minder goed uit. Zo realiseerde een belegger die 20 jaar geleden was ingestapt in de S & P 500 een rendement van gemiddeld 4,8 procent per jaar. Dat is ongeveer de helft van het rendement dat beleggers mogen verwachten op basis van zeer langjarige gemiddelden. Over de afgelopen 100 jaar bedroeg het gemiddelde jaarrendement op aandelen immers zo’n 10 procent. Zo bezien was de periode sinds 2000 aan de magere kant. In de historie van deze index is het zelfs sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer voorgekomen dat het rendement over een 20-jaars periode zo laag was.

Drie crashes

De huidige generatie beleggers - zeg maar zij die al sinds de jaren 90 beleggen – kreeg het de afgelopen twee decennia dan ook behoorlijk te verduren. Ze moesten in 20 jaar tijd niet minder dan drie historisch vrij zware crises verwerken. Eerst was er de beruchte internetluchtbel die knapte aan het begin van deze eeuw. De Nasdaq daalde niet minder dan 90 procent. In 2008-2009 volgde de kredietcrisis die de toonaangevende beurzen halveerde. En dan nu de snelste daling ooit als gevolg van een onbekend maar buitengewoon naar virus. De gevolgen hiervan kunnen nu nog niet goed ingeschat worden maar we hebben inmiddels wel een razendsnelle crash achter de rug.

Te veel van het goede?

Drie van zulke zware crashes is normaal gesproken te veel van het goede. Voor veel beleggers zou het nu dan wel einde verhaal zijn. Het is nog te vroeg om dat al te kunnen vaststellen maar tot op heden lijken beleggers de daling echter gelaten te ondergaan. Misschien wel juist in de ervaring dat het de vorige twee keer ook allemaal weer goed is gekomen. Ook in 2003 en 2009 was de stemming op de beurzen uiterst somber. Het bleek later een vruchtbare bodem te zijn voor een mooie rally. Daar lijken beleggers zich weer aan vast te houden.

Door statistieken gesteund

Maar ook vanuit statistische hoek worden beleggers gesteund. Want de vorige keer dat het 20-jaars rendement op de beurs zo laag was bleek 1982. Het gemiddelde jaarrendement op aandelen in de 20 jaar ervoor was niet meer dan 6,5 procent. Bedenk dat beleggers destijds net twee zware oliecrises en de bearmarket van de jaren 70 achter de rug hadden. Het was de tijd dat een bekend Amerikaans tijdschrift op zijn voorpagina de beroemde uitspraak “Death of equities” deed. De stemming was somber. Beleggen in aandelen leek meer iets voor zonderlingen.

Bodem

Niets bleek minder waar. In die periode was de rente in de Verenigde Staten zelfs even 20 procent en zou vervolgens aan een bijna 40 jaar durende daling beginnen. De aandelenkoersen zetten echter de tegenovergestelde richting in. In 1982 werd het fundament gelegd voor een bullmarket die – met enkele onderbrekingen – tot het jaar 2000 zou voortduren. Met andere woorden, het feit dat de afgelopen periode van 20 jaar mager is geweest en het rendement op het laagste punt sinds lange tijd is aanbeland zou wel eens het beginpunt van een langdurig opgaande periode kunnen betekenen. Dat wil niet zeggen dat de beurzen hier morgen reeds aan gaan beginnen. Enige volatiliteit zullen we de komende tijd nog wel houden op de beurs. Maar beleggers met een lange horizon kunnen wellicht twee betere decennia tegemoet gaan zien. Voor een zwaargehavende generatie beleggers een vooruitzicht om zich aan vast te houden. Voor zover ze het nog vol kunnen houden.