Het economische probleem heet schuld. Vanwege de niet aflatende honger van dit monster, wat zowel zichzelf moet voeden als ook het alsmaar uitdijende rente-bedrag, moeten de geldpersen steeds sneller draaien om dit exponentieel groeiende fenomeen in leven te houden. Dit valt onder meer te zien bij de centrale banken, die vanaf het uitbreken van de crisis steeds meer geld moesten bijdrukken. Zo is onder Obama’s leiderschap de schuld van de overheid gegroeid naar meer dan 100 % van het Amerikaanse BNP ( Bruto Nationaal Product), betekent dit nominaal een vergroting van de schuld van 10.600 miljard naar 16.800 miljard dollar, staan er nog voor 90.000 miljard aan niet gedekte verplichtingen uit en zweeft er boven de markt een uiterst labiel derivatenstelsel ter grootte van naar schatting 1.200.000 miljard tot 1.400.000 miljard dollar.
Het probleem echter met dat geld bijdrukken is dat het geen of nauwelijks effect heeft op de reële economie. Zo heeft Europa de keus gemaakt voor zowel het bijdrukken van geld alsmede het voeren van een bezuinigingspolitiek, wat resulteerde in krimpende economieën gecombineerd met een oplopende schuldenberg. ( Nu mag de ECB weliswaar geen geld bijdrukken, maar ’leent’ men het van de FED).
Deze FED in de V.S. op haar beurt doet het echter niet veel beter; ook hier werd veel geld bijgedrukt waar men allerlei toxische producten voor terugkreeg van de banken. Deze banken op hun beurt weigeren het geld uit te lenen als de rente zo laag is, maar kiezen ervoor het geld weer terug te storten in de kassen van de FED, waar men een volkomen risicoloze rente-vergoeding voor krijgt.
Een gevolg is dat de economie krimpt en het bedrijfsleven geen geld van de banken krijgt om te investeren, waarbij beide verschijnselen een zichzelf versterkende cirkel van oorzaak en gevolg vormen.
Deze uiterst giftige combinatie van een krimpende economie en een uitdijende schuldenberg kan tot niets anders leiden dan tot dalende beurskoersen, zou men zeggen. Immers, de beurskoers van een bedrijf zegt iets over de winstverwachting van morgen, en dat ‘morgen’ ziet er niet best uit.
In de VS koerst de beurs echter op recordhoogte, en is de VIX, ook wel de meter van de onrust genoemd, gedaald tot historisch lage waarden:
Ergens zit dus iets fout. Of de beurs heeft het bij het rechte eind, of de reële economie heeft gelijk. Ik gok op het laatste. Hoewel, gokken, de uitkomst van dit gebeuren staat eigenlijk wel vast, alleen nog niet de datum.