Inflatie volgens verwachting
Op Goede Vrijdag waren de beurzen gesloten, maar werd in de VS het laatste inflatiecijfer gepubliceerd. De Personal Consumption Expenditures Index (PCE) voor de kerninflatie, een belangrijke indicator voor de Federal Reserve, bedroeg in februari 2,8 procent op jaarbasis, tegen 2,9 procent in januari. Dat was conform verwachting. Wel bleek de trend van de kerninflatie de afgelopen drie maanden weer op te lopen. De driemaands trend was 3,5 procent op jaarbasis, terwijl deze eind 2023 nog 2,5 procent bedroeg.
Geen verrassing
Later die dag stelde gouverneur Powell van de Federal Reserve dat dit cijfer hem niet verraste. Hij herhaalde nog maar eens dat de centrale bank zich niet hoeft te haasten om de rente te gaan verlagen. De Fed kan volgens Powell wachten op meer bewijs dat de inflatie daalt naar het gewenste doel. Volgens de CME Fedwatch Tool verwacht de markt dit jaar drie renteverlagingen. Hoewel dit aansluit bij de visie van de centrale bank is het steeds meer de vraag of dit daadwerkelijk gaat gebeuren.
Verbazingwekkende rally
De arbeidsmarkt is weliswaar enigszins afgekoeld, maar nog steeds robuust. De 10-jaars rente op staatsleningen is dit jaar met 0,5 procent opgelopen, maar bevindt zich nog altijd ruim onder de piek van 5 procent. De aandelenmarkten zijn bezig aan een verbazingwekkende rally. Over het eerste kwartaal van dit jaar kon de S & P 500-index ruim 10 procent aan winst bijschrijven. Over de afgelopen 12 maanden bedroeg het rendement van de index niet minder dan 30,5 procent. En beleggers verwachten een serie renteverlagingen van de Fed.
Iets klopt er niet
Een booming economie, een beurs die het ene na het andere record neerzet, een inflatie die niet wil wijken en een centrale bank die van plan is de rente te gaan verlagen? Het lijkt een paradijs voor beleggers maar ergens klopt er in dit rijtje iets niet. Sinds het begin van deze rally hebben Amerikaanse aandelen en obligaties gezamenlijk voor 13.000 miljard dollar aan waarde gewonnen. Deze enorme winst heeft beleggers op papier een stuk welvarender gemaakt. Het bestedingspatroon werd mede hierdoor een stuk uitbundiger. De uitgaven namen afgelopen maand met 0,8 procent toe, terwijl het inkomen met slechts 0,3 procent toenam. De economische groeiverwachting en het consumentenvertrouwen liepen op.
Waarom de rente verlagen?
In een dergelijke situatie wordt het er voor de centrale bank niet eenvoudiger op de inflatie verder te reduceren. Wanneer de inflatiecijfers over de komende maanden wederom niet meevallen dan lijken de verwachte renteverlagingen later dit jaar steeds meer achter de horizon te verdwijnen. Een scenario dat steeds minder onwaarschijnlijk lijkt te worden. Waarom zou de Federal Reserve de rente immers verlagen terwijl de economie groeit? Men zou er de inflatie er alleen maar verder mee aanwakkeren.
En de beurzen dan?
Wat zou er met de beurzen gebeuren wanneer de Federal Reserve de rente dit jaar minder dan drie keer of misschien zelfs helemaal niet meer gaat verlagen? Zou dat een ramp zijn voor beleggers? Die rekenen immers op monetaire verruiming. Dat hoeft niet. Zelfs al zou de centrale bank dit jaar niet meer in actie komen, dan nog kan dit beleggingsjaar goed aflopen.
Historisch een goede periode
Periodes tussen de laatste renteverhoging en de eerste daaropvolgende verlaging zijn historisch doorgaans prima voor beleggers geweest. Natuurlijk, beleggers anticipeerden reeds op die eerste verlaging. Maar het feit dat de economie blijkbaar geen steun van een verruimende centrale bank nodig had omdat deze sterk genoeg was om op eigen benen te staan speelt zeker mee. En de economie is momenteel veerkrachtig.
Een sterk eerste kwartaal, een sterk jaar….
Een groeiende economie stimuleert de bedrijfswinsten. Stijgende winsten dragen bij aan stijgende koersen. Het recept voor een door fundamenten en niet door renteverlagingen gedreven rally. Sinds 1950 kwam het 16 keer eerder voor dat de S & P 500 het eerste kwartaal met een winst van minstens 8 procent afsloot. In 15 van deze 16 gevallen zou de index in de resterende drie kwartalen daar nog eens gemiddeld 9,7 procent bij winnen. Alleen het beruchte jaar 1987 – het jaar van de oktobercrash – was een uitzondering hierop. Een beleggingsjaar dat begint met een sterk eerste kwartaal stelt beleggers de volgende negen maanden dus zelden teleur. Zolang er maar geen zwarte zwaan langs zwemt.