Het lijkt stil geworden rond Griekenland, maar dat is niet echt zo. De Grieken zouden maar al te graag onder het juk van het reddingsplan uitraken, maar dat is niet naar de zin van de troïka die Griekenland destijds uit het moeras trok. Die stellen dat het land nog niet klaar is om op eigen benen te staan. Daardoor werd de speculatie rond Griekenland opnieuw aangewakkerd. Die speculatie bereikte een hoogtepunt met de gok die premier Antonis Sarmas doet in verband met de verkiezing van een nieuwe president. De Griekse beurs maakte dinsdag slagzij, de obligatierendementen vlogen door het dak.
Schuldencrisis is blijven sluimeren
Maar aan de aankondiging van Samaras ging een verhaal vooraf. Onlangs werd op de Nederlandse televisie het programma Medialogica uitgezonden. Tot zijn verbazing las Wilfried Steentjes van Steentjes Vermogenbeheer de volgende dag in de krant dat de Nederlandse regering plannen had om de gulden te laten terugkeren. Eigenlijk is dat pure medialogica, aldus Steentjes.
Onder deze term verstaan we dat deelnemers in een debat hun argumenten vinden in de mening en opvattingen die worden gehanteerd door de media. Oftewel wat in de krant staat is juist. Of de krant die iets schrijft het juist heeft wordt niet afgevraagd. Het programma richtte zich op met name de Griekse schuldencrisis. Een onderwerp dat de gehele media in de ban hield, terwijl de Griekse economie nog geen 2% is van Europa.
Uitspraken van de Griekse premier—die verkeerd werden vertaald uit het Grieks—werden gezien als de opmaat naar een uittreden van Griekenland. Een jonge handelaar in Londen kon zelfs een mail de wereld in sturen die stelde dat Griekenland komend weekeinde uit de unie zou treden. De media nam het zonder problemen over. En zo worden hypes gecreëerd. Natuurlijk kunnen we simpelweg de journalisten schuldig verklaren. De mail van die handelaar kan ook gewoon door hen als onzin worden afgedaan en bereikt zo niet de krantenkolommen.
Echter zo simpel is het niet. Want stel dat het wel waar is en je er niet erover had bericht. Wie is de “simpele” journalist dan om het “ware” bericht tegen te houden. Niet alleen in de ogen van de hoofdredacteur heb je dan gefaald maar ook in de ogen van het publiek. Dat betaalt een krantenabonnement om nieuws. En het simpele bericht dat de Grieken hun schulden hebben betaald is op zichzelf geen nieuws wat men wil lezen. Oplages gaan omhoog bij een controverse dan wil men er alles van weten en worden kranten gekocht. Dat betekent dat het lezende publiek eigenlijk de schuldige is.