Enkele dagen geleden zag het er nog naar uit dat de goudprijs met groot geweld door de kaap van 1.200 dollar zou breken. Eens te meer was er aanvankelijk echter weer sprake van vals alarm, want van een overtuigende doorbraak is nog altijd geen sprake. Of die definitieve doorbraak er in de komende dagen zal komen, moet nog afgewacht worden. Voorlopig lijkt het goud te kunnen standhouden boven 1.200 dollar.
Het is dus tot dusver opnieuw een frustrerend jaar geweest voor beleggers in goud, op de eerste plaats voor beleggers in goudmijnen. Nochtans werd een veelbelovende start genomen, in de eerste weken van dit jaar leek de goudprijs onderweg naar 1.400 dollar. Maar onderweg werd het goud een halt toegeroepen en de goudprijs viel tenslotte terug tot een bodem rond 1.150 dollar per troy ounce.
Goudprijs bepaalt ook lot van de goudmijnaandelen
Dr. Mark Bristow, CEO van Randgold Resources, is van mening dat de beleggers zich meer moeten focussen op de bron van alle goud, namelijk de goudmijnen. Er is structureel iets fouts in de sector, de goudmijnen moeten in de eigen boezem kijken voor de lage goudprijs te verklaren.
De meeste analisten focussen zich op de economische fundamentals zoals de dollar, de inflatie en de politiek van de centrale banken. De goudmijnen blijven echter goud met verlies verkopen, deels uit vrees voor een verdere daling van de goudprijs. Op die manier wordt de dalende beweging uiteraard niet tot stilstand gebracht.
De zwakte van het goud houdt uiteraard verband met de sterke dollar, die op de valutamarkten eens te meer aan kracht heeft gewonnen. De euro is fors teruggevallen onder het niveau van 1,25 dollar en de meeste analisten verwachten een verdere terugval richting 1,20 dollar of zelfs daaronder. Tegen een dergelijke achtergrond kan het goud natuurlijk geen vuist meer maken.