De prijsval voor een vat ruwe olie heeft de Verenigde Staten bruusk doen ontwaken uit een droom die uiteindelijk te mooi was om waar te zijn. Het zag er maandenlang naar uit dat de VS binnen afzienbare tijd onafhankelijk zou worden van geïmporteerde energie, maar die droom kunnen de Amerikanen nu wel schudden.
De ontdekking en exploitatie van grote voorraden aan schaalolie en –aardgas heeft de economische groei in een hogere versnelling gebracht, zeer tot tevredenheid van de regering in Washington. Die regering dreigt nu echter verstrikt te raken in haar eigen leugens en dat kan president Barack Obama en zijn team nu zuur opbreken.
De Amerikaanse overheid wil haar landgenoten nog altijd doen geloven dat de economie aan de beterhand is, maar dat klopt geenszins met de realiteit. Volgens de bekende economoom Paul Craig Roberts Warns is de Amerikaanse economie niet meer of niet minder dan een kaartenhuisje dat op het punt staat om te vallen.
Wat mogen we geloven van Barack Obama?
Zowat elk aspect van de economie is frauduleus en de Amerikanen wordt een rad voor de ogen gedraaid met opgepompte cijfers. Dit alles gebeurd met medeweten van het Witte Huis, dat overigens zelf ook boter op het hoofd heeft. Want de Amerikaanse buitenlandse politiek is eveneens een grote ramp.
In Irak en Afghanistan hebben de Amerikanen groot gezichtsverlies geleden, de rol van politieagent van de wereld is de Amerikanen niet langer op het lijf geschreven. Recent leed Barack Obama gezichtsverlies in Syrië, hetzelfde dreigt nu ook in de Oekraïne te gebeuren. Maar Obama blijft zich gedragen als de man die het leed van de hele wereld op zijn schouders kan dragen.
Wanneer de Amerikaanse economie door de knieën gaat, zal het aanzien van de Verenigde Staten als supermacht als sneeuw voor de zon verdwijnen. Obama mag zich dan ontpopt hebben tot de Amerikaanse equivalent van Pietje de leugenaar, het ziet er niet naar uit dat dit hem zal redden.