Eerder al werd bekend dat de Europese Commissie steeds meer wil investeren in duurzaamheid en groen. Toch blijkt dat in de praktijk lastiger te zijn dan het op het eerste gezicht wellicht lijkt. Het is wel degelijk nodig om het kaf van het koren te scheiden onder de overvloed aan beleggingsfondsen en strategieën die ‘groen’ beweren te zijn. Bij groen wordt in dit verband bedoeld beleggingen die sociale of ecologische ‘extra-financiële’ voordelen bieden. Helaas zijn daar echter geen universeel geldende definities voor. De term duurzaamheid is niet beschermd en iedereen mag dit gebruiken. Zo zijn er ‘groene’ indices en ‘sustainability’ indices. Deze indices zijn alleen door indexsamenstellers gemaakt. Beleggers moeten er dus altijd goed op letten of iets daadwerkelijk een duurzame belegging is of dat het heel veel uiterlijke schijn is. Bovendien is wat duurzaam is vaak subjectief. Een mooi voorbeeld hiervan is kernenergie. Is dat duurzaam of niet? De laatste tijd lijken in eigen land de geesten meer klaargemaakt te worden voor een nieuwe kerncentrale.
De Europese Commissie wil nu het een en ander in goede banen leiden met de invoeren van een groene taxonomie. In normale mensentaal komt dat erop neer dat er regels komen die bepalen of iets groen is of niet. Maar dan nog moeten beleggers er zelf over blijven nadenken en erop blijven letten dat beleggingen die een groen of duurzaam label heel veel geld zullen blijven aantrekken. Dat lijkt in onzekere beurstijden een prettig gegeven. Beleggers moeten er echter attent op zijn dat die beleggingen vaak ook duur zijn geworden, juist omdat ze zo populair zijn. Dat wordt nog eens versterkt door allerlei trackers die als beleggingsthema ‘duurzaamheid’ voeren omdat beleggers hiermee massaal achter elkaar aanlopen.
Aan de andere kant zullen vervuilers in de toekomst steeds meer moeten gaan betalen. We hebben het dan niet alleen over boetes, maar bijvoorbeeld ook in de vorm van een hogere rentevergoeding op nieuw uit te geven leningen. Ín eigen land maakten vandaag een paar grote professionele partijen bekend dat zij de krachten hebben gebundeld. Zij willen mijnbouwers gaan aanspreken op de milieuschade die zij veroorzaken, in het bijzonder op het gebied van watervervuiling en het behoud van biodiversiteit. Een paar dagen eerder al kondigde een groep van 26 banken, vermogensbeheerders en verzekeraars aan dat ze voortaan het behoud van biodiversiteit zullen laten meewegen in hun beleggingsbeslissingen en bedrijven die dat niet doen daar op aan zullen spreken. Bij al deze initiatieven is het wel een kwestie van een lange adem want dit laatste onderwerp staat bijvoorbeeld nog maar bij weinig partijen op de agenda. Maar goed, het lijkt mij het belangrijkste dat de intentie goed is. Waar iedereen het wel over eens lijkt, is dat duurzame bedrijven ook duurzaam rendement behalen. Minder verspilling leidt tot meer winst, niet alleen voor de samenleving als geheel, maar ook voor uw portemonnee. Zo bezien kent duurzaamheid geen tijd toch?
SMIC in de ban
Het zat er al een tijdje aan te komen, maar de Chinese chipbouwer SMIC is nu door Trump in de ban gedaan. Dat houdt in dat voor SMIC voortaan dezelfde beperkingen gelden als voor militaire ondernemingen. Dat maakt het onwaarschijnlijk dat ASML (AS:ASML) alsnog de EUV-machine naar China zal kunnen verschepen. ASML zit al maanden te wachten op toestemming daarvoor. Peter Wennink, de topman van ASML, heeft eerder bij de presentatie van de cijfers al aangegeven dat niet als een onoverkomelijk probleem te zien. Als de EUV-machine niet naar de Chinezen gaat is er wel een andere afnemer te vinden. Getuige het feit dat ASML op deze positieve beursdag ruim in de plus staat, denken beleggers daar net zo over.