Het staat inmiddels als een paal boven water: in de toekomst zullen banken niet langer gered worden door ingrijpen van de overheid maar wel door een bijdrage van iedereen die van ver of van dichtbij met de banken in kwestie te maken heeft. In dat verband heeft de term bail in al op grote schaal ingang gevonden.
Ook de spaarders zullen dus niet langer de dans kunnen ontspringen, ze zullen op hun beurt geld kwijtraken wanneer hun bank in moeilijkheden komt. In het geval van Cyprus werden er nog verzachtende omstandigheden in aanmerking genomen maar dat zal in de toekomst niet noodzakelijk meer het geval zijn. Onder 100,000 euro gingen de depositohouders van Cypriotische banken vrijuit.
Met die drempel zal in de toekomst niet noodzakelijk meer rekening gehouden worden, zoals in het geval van de Oostenrijkse Hypo Alpe Adria bank (HAA) al werd aangetoond. Bovendien vervallen ook andere garanties bij een toekomstige bail in want ook verzekeringsdochters zijn in de toekomst de kop van jut.
Hier kunnen we bail ins verwachten…
Ook andere zaken werden op hun kop gezet. De verplichtingen van Hypo Alpe Adria bank werden gegarandeerd door de deelstaat Karinthië maar die garantie werd met terugwerkende kracht ongedaan gemaakt. Zelfs aan staatsgaranties mogen we dus geen geloof meer hechten. Dergelijke garanties blijken in de praktijk niets waard te zijn.
Waar mogen we in de toekomst bail ins verwachten? Eigenlijk overal waar banken in moeilijkheden zijn geraakt, zowel in de Europese Unie als in het United Kingdom, de United States en andere delen van de westerse wereld. Enkele landen hebben tot dus ver wel bezwaren gekoesterd.
Met name China wil niet weten van bail ins en dat heeft natuurlijk zo zijn redenen. De Chinese banken zijn namelijk staatsbanken en de staat kan maar moeilijk zichzelf over de knie leggen om te bestraffen. Ook Japan is contra omdat de Japanse banken te zeer afhankelijk zijn van het geld van de spaarders.