In de jaren 80 was de beurs van Tokyo the place to be. De investeerders die Japanse aandelen kochten waanden zich in een andere wereld. De traditionale barometers om een beurs te waarderen, de price earnings ratio, hadden in het geval van de Japanse beurs geen enkele zeggingskracht meer. In Tokyo golden namelijk hele andere normen.
In dit geval waren price earnings ratio’s van 60 tot 80 eerder de regel dan de uitzondering. Op andere beurzen werden aandelen met een dergelijke waardering gemeden als de pest, maar zo niet in Tokyo. In dezelfde periode vlogen ook de waarderingen voor Japansvastgoed door het plafond.
Sommige investeerders zullen bij het lezen van bovenstaand waarschijnlijk een belletje horen rinkelen. Inderdaad, de geschiedenis herhaalt zich steeds, zij het misschien in een iets ander kleedje. Tijdens de internethype van de late jaren 90 van de vorige eeuw golden vergelijkbare gekke waarderingen.
Misschien waren die waarderingen zelfs nog iets waanzinniger, want zelfs bedrijven die nauwelijks omzet realiseerden stonden aan torenhoge koersen geprijsd. Wat er na het uiteen ploffen van de internet bubble is gebeurd zullen de meeste investeerders zich nog maar al te goed herinneren. De NASDAQ is er nog altijd niet volledig van hersteld.
Japan ziet er deze keer anders uit
Staar u ook niet blind op de beurs van Tokyo, Japan is misschien anders dan anders maar toch ook niet zo veel anders. De Nikkei 225 Index NKY noteert nog altijd meer dan 60 procent onder de piek die in 1989 bereikt werd. William Bernstein, co-principal Efficient Frontier Advisors, gelooft dat de Japanse ervaring niet veralgemeen worden maar dat een investeerder er niet van mag uitgaan dat elke correctie automatisch door een herstel wordt gevolgd.