Sommige lezers hebben al hun ongeloof geuit over de mogelijkheid dat we met een bail-in geconfronteerd zouden worden. Financiële repressie lijkt momenteel nog een ver van de bed show, een probleem waar alleen de Cyprioten mee geconfronteerd worden. En daar heeft eigenlijk niemand echt medelijden mee want dat waren toch maar potverteerders.
In de traditionele media wordt er nauwelijks aandacht besteed aan de bail-ins. De mogelijkheid van de invoering van een vermogensbelasting is inderdaad al wel eens ter sprake gebracht maar daar stopt het meestal dan ook mee. Maar zelfs de geruchten over dergelijke vermogensbelastingen worden niet echt serieus genomen.
Zou er sprake kunnen zijn van een complot waarbij de overheden ons bewust de noodzakelijke informatie over toekomstige bail-ins onthoudt? Bewijzen hiervoor liggen niet op tafel maar we sluiten niet uit dat dit inderdaad het geval is. De overheden hebben er namelijk geen enkel belang bij dat de bezitters van bankdeposito’s gewaarschuwd worden.
Een bail-in is overal mogelijk
Een bail-in zal als een dief in de nacht komen: snel, onverwacht en zonder iets of iemand te sparen. Waarschijnlijk mogen we ons aan een scenario verwachten gelijkaardig aan dat van Cyprus. Op een vrijdag na het sluiten van de bank wordt het signaal gegeven en vervolgens start de overval op onze spaartegoeden.
De Cyprioten hadden voorzien nog eerst de verzekering gekregen dat alles in orde was en dat ze niets te vrezen hadden. Hun spaartegoeden zouden door de overheid gegarandeerd worden. Wat dus niet het geval bleek te zijn. Hier moet wel aan toegevoegd worden dat die Cypriotische overheid onder externe dwang handelde.
De gevolgen van een bail-in mogen niet onderschat worden. Een aantal maatregelen werden weliswaar afgeschaft maar de kapitaal controle geldt in Cyprus nog steeds. Wie geld wil overmaken naar het buitenland zal daar toestemming voor moeten vragen aan de overheid. Het is niet uitgesloten dat de lage landen ooit hetzelfde zullen meemaken.